QUERENCİA

19. Bölüm

Yanımda ki Merve'nin kulağına fısıldadım. 

"Ciddi misin? Bak bu kız benim elimde kalır."

"Maalesef ciddiyim. Abim hiçbir zaman yüzüne bakmadı ama bu kaşar sülük gibi yapıştı."

"Ay canım bir de güya okuyorsun. Okulda öğretmediler mi sana toplum içinde kulaktan kulağa konuşulmaz."

Sinirle Gülendam'a döndüm.

"Ben Türkiye sıralamasında ilk 1000 e girdim. Boğaziçi'nde Psikoloji okuyorum. Agah için Ankara'ya naklimi aldırdım."

Birkaç teyze maşallah diye fısıldadı. Alayla sırıttım.

"Ayrıca bana ahlak kuralları öğretildi canım ama belliki sana edep öğretilememiş."

Kaşlarımı kaldırdım ve yalancı bir merakla sordum.

"Sen okuyor musun canım?"

Gülendam ağzını açıp kapattı. En sonunda 

"Ben okumak istemedim."

Merve hemen lafa atladı.

"Aa öyle mi Gülendam? Halbuki ben senin 3 kere sınava girdiğini ama her seferinde kazanamadığını duyduydum."

Gülendam kızarıp bozararak arkasına yaslandı. Birkaç teyze arasında fısıldaşarak Gülendam'a bakıyordu. 

Normalde ne olursa olsun hemcinsimi küçük düşürmez düşürülmesinede izin vermezdim. Ancak bunu kendisi istemişti. Gel beni kaşı diyeni de kaşımamak olmaz şimdi. 

Sevda teyze sessizliği bozarak konuştu. 

"Hadi kızlar servise başlayın."

Merve'yle ayaklandık. Sandalyelerde oturan birkaç kızda bizimle ayaklandı. Mine annenin yanına giderek Asaf'ı babannesine bıraktım. Asaf mızırdanarak kollarını bana uzattı. Mine anne gülerek Asaf'ın yanaklarını öptü.

"Tamam kuzum anne gelecek hemen."

Gülendam'ın haset dolu bakışlarını görüp oğluma bir nazar duası okudum. Mazallah bu kaşarın kem gözü falan değer. 

"Ay üvey anne yerine böyle mi diyorsunuz çocuğa."

Sabır çekerek sinirle Gülendam'a baktım. Tam konuşacakken Mine anne sert sesiyle konuştu.

"Meyra benim kızım. Asaf'ında annesi. Hatta onu doğurandan daha fazla anası. Bir daha torunumun yanında öz-üvey muhabbeti yaptığını duymayayım."

Sinirle kızaran Gülendam'a son bir bakış atıp mutfağa girdim. Diğer kızlar ellerinde tabakla içeriye gidince Merve'yle mutfakta yalnız kaldık. 

"Pis aşüfte ya. Valla yolacam sonunda o saçlarını görecek."

Merve sinirle kollarını göğsünde kavuşturdu. 

"Bu kız bu haddi nereden buluyor ya."

Sinirle ellerimi belime koydum.

"Ya bilmiyorum ki abim bir kere bile yüzüne bakmadı yıllardır. Bu nasıl bir yüzsüzlük cidden anlamıyorum."

Derin bir nefes aldım. O sırada içeriden şiddetli bir ağlama sesi yükseldi. Telaşla koşturarak içeri gittim. Asaf Gülendam'ın kucağında ağlıyordu. Sinirle yanlarına adımladım. Beni gören Asaf ağlayarak ellerini bana uzattı. Yanlarına gelir gelmez hızla oğlumu kucağıma alarak sarıldım.

"Oğlum. Ne oldu bebeğim? Ne oldu annecim?"

Saçlarını öpüp sırtını sıvazladım. Mine anneye döndüm.