32. Bölüm- FİNAL

3.6K 359 50
                                    

"Hayatım ben çıkıyorum!"

"Geldim!"

Hızlı adımlarla yanıma gelen Agah'a gülümsedim. Kollarını belime doladı ve beni kendine çekti. Kollarımı boynuna doladım. Başımı omzuma doğru eğdim ve gülümseyerek yakışıklı yüzünde dolaştırdım gözlerimi.

"Asaf'ı bugün yanında mı götüreceksin?"

Sorusunu bebek arabasında kıkırdayarak kendince oyuncaklarıyla oynayan oğlumuza bakarak sordu.

Başımı sallayarak onayladım.

"Evet. Annem bugün gün varmış oraya gitti. Merve de arkadaşıyla buluşacakmış. O yüzdeeen anne oğul vakit geçireceğiz bugün. "

"Önemli hastaların yok muydu senin bugün?"

"Var tabiki ama bu oğlumla ilgilenmeme engel değil. Zaten randevular öğlen. Asaf uyuyor olur o sırada"

"Tamam o zaman sen öyle diyorsan"

"Merak etme. Aklın bizde kalmasın. Biz bugün oğlumla çalışacağız"

"Benim aklım her daim sizde bebeğim. Söylediğin şey imkansız"

"Demek öyle"

"Hm hm.."

Dudaklarına yaklaştım parmak uçlarımda yükselerek. Dudağına ufak bir buse kondurup geri çekildim. Ancak bu kocama yetmemiş olacak ki geri çekilmeme izin vermeden dudaklarıma saldırdı. Anında karşılık verdim. Ancak çığlık atan oğlumuzla ayrılmak zorunda kaldık.

"Ane!"

Agah'ın surat ifadesine gülmemek için kendimi zor tuttum. Açıkçası başı oğluyla beladaydı. Oğlum çok kıskanç bir çocuktu. Beni asla babasıyla paylaşmıyordu.

Onların bu halleri benim hoşuma gitsede Agâh için aynısını söyleyemezdim.

"Pekii biz artık gitsek iyi olur. Bugün Efe'yi okuldan sen alacaksın değil mi?"

"Evet güzelim merak etme"

"Ben seni nefes aldığım her an merak edeceğim. Bu yüzden bu dediğin imkansız."

"Demek öyle"

"Hm hm..."

Gülerek dudaklarıma bir öpücük kondurdu ve ayrıldık. Topuklu botlarımı giydim ve doğrularak çantamı aldım. Ardından ceketimi giydim.

Bebek arabasını arabaya kadar sürdüm

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Bebek arabasını arabaya kadar sürdüm. Arabanın yanında durdum. Kapıyı açtım. Asaf'ı alarak bebek koltuğuna oturttum ve kemerini bağladım. Ardından bebek arabasını katlayarak bagaja koydum. Arabaya bindim. Çantamı yan koltuğa koydum. Dikiz aynasından baktığımda Asaf'ın kendi kendine dışarıyı seyrederek mırıldandığını gördüm. Tebessümle küçük bebeğime baktım.

QUERENCİAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin