21.BÖLÜM

9 1 0
                                    

Döndüğümde Aaron ve James hala tartışıyordu, onları görmezden gelerek içeri girdim. Sam ağlamayı kesmiş gibi görünüyordu. "Daha iyi misin?" Kafasını sallayıp gülümsedi. "Elbette daha iyiyim. Hem sen benim kim olduğumu sanıyorsun? Bir kız için hayatta ağlamam, özellikle de beni gerçekten sevmesine rağmen sırf beni korumak için benden ayrılıp, beni kullandığı hakkında yalan söyleyen kızlardan."

Bunu biliyor olması beni çok şaşırtmıştı. Onun yanına yaklaştım ve yatağın kenarına oturdum. "Sen...sen nasıl?" Ben devam edemeden o derin bir iç çekti ve benim cümlemi devam ettirdi. "Nasıl mı biliyorum? Pencere, garaja bakıyor. İkiniz Marvel filmlerinden fırlamış gibiydiniz. Onu sadece bir gözlük takınca tanıyamayacağımı nasıl düşünür. Bu arada 2 gün sonra taburcu oluyorum. Evin boş mu?"

Taburcu olacağını duyunca, ona kocaman gülümsedim ve kafamı salladım. Bana tekrar gülümseyip devam etti. "İyileşene kadar yeni bir şarkı yazacağım."

1 HAFTA SONRA

Gece gözlerimi ağlama sesleri ile açtım. Bu durum 5 gündür sürüyordu ve sinirimi bozmaya başlamıştı, daha bir hafta önce bir kız için ağlamam demiyor muydu bu? Kapıyı kapatıp sesi bastırmak istesem de Sam çok gürültülü ağlıyordu.

Sam'in yanına gidip oturdum. "Ağlamayı kesecek misin yoksa sana yumruk atıp seni bayıltayım mı?"

"Elimde değil. Beni nasıl öylece terk edebilir. Hepsi bu yakışıklı yüzüm yüzünden. Eğer bu kadar karizmatik olmasaydım, aslında onunla çıkabilirim demezdi. Her şey bana onu anımsatıyor. Bak şarkı bile yazdım hem de ayrılık acısı içerikli." Onun uzattığı, gözyaşlarının ıslattığı kağıdı aldım ve sözleri okumaya başladım.

Verse 1:

In the quiet of the night, under the pale moonlight,

We whispered soft goodbyes, where once we held on tight.

The stars above, witnesses to our fading love,

Mark the end of our chapter, as we let go of 'us'.

Chorus:

Goodbye, my love, it's time to set you free,

Our memories will linger like a melody.

In every note, a story untold,

A love that's now a whisper, in the cold.

Verse 2:

The echoes of our laughter, now silent in the halls,

The dreams we chased after, now just shadows on the walls.

With heavy hearts, we walk on separate paths,

Finding solace in solitude, after the aftermath.

Chorus:

Farewell, my dear, we dance no more in rain,

Geçmişin GölgesindeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin