𝐀𝐑𝐃𝐄𝐍 - The Mysterious Eagle 🦅 ( Completed )

.06.

" වතුර බොන්න අජුශ්ශී "

" අ ආ .. ක් කැහැහ් හ්හ් "
ඔහු හදිසියෙන් වගේ වතුර උගුරු ටිකක් ගිලිද්දී ආයෙම ඔහුගේ ඇස් විසාල උනා .. දෙයියනේ ඔහුට වතුර මොන වගේද කියලා අමතක වෙලා තිබුනේ ... !

" වතුර ? "
ආඩ්න් මේයීව් දුන්න වතුර එක දිහා බලලා ඇස් විසාල කරා ..

" ආ ? "
මේයීව් හිටියේ තාමත් බය වෙලා .. කෙල්ල අත් දෙකත් එකට තියාන බයෙන් වගේයි එහෙම ඇහුවේ ..

" අ .. අහ්ම් .. වතුර .. මට .. මට ඒක අමතක උනා .. "
ඔහු එහෙම කියමින් තවත් වතුර උගුරු කීපයක් ගිල්ලා .. බඩගින්නෙ හිටිය නිසාම ඔහු මේයීව් ගෙන ආව පාන් ඉක්මනින් ගිලිද්දී මේයීව් බොහොම හෙමින් හැරී බැලුවේ ඔහුගේ පිට මැද්දේ තියෙන ඒ තටු දිහායි ..

ඒවා ඇත්තම රාජාලියකුගේ තටු වගේමයි .. ඒ පිහාටු තද කළුත් ලා අළුත් මිශ්‍රිත උනා .. ඒත් තැනින් තැන පිහාටු හැලී ගිහින් .. ඒක අමුතුයි ..

" කොහොමද එහෙම උනේ ? ඔබ වියපත් නැහැනේ ? "
ඔහුගේ තටු දෙස බලා සිටි ඇය එහෙම අහද්දී ආඩ්න් ඉක්මනට තමන්ගේ තටු ඇයට නොපෙනෙන්න අහකට හරව ගත්තා ..

" රාජාලියකුට අවුරුදු හතලිහ කියන්නේ වියපත් වයස තමයි .. "
ඔහු ගැඹුරු වගේම නොකැමැති හඬකින් උත්තර දීලා වතුර බෝතලය ඇය ගේ අතට තල්ලු කලා .. තරහින් ඇයට ආයෙම ඔරවලා ඔහු මේයීව්ගේ ඉස්සරහින් ටිකක් අහකට ගිහින් හුස්මක් හලනවා මේයීව් දැක්කා ....

" ස්තූතියි .. ඔබට "
ඔහු බිම බලාගන එහෙම කියද්දී මේයීව් නිශ්ශබ්දව තම මල්ල තදින් අල්ලගන තොලක් හපාගත්තා ..

" ඇත්තටම .. අජුශ්ශී ට සාපයක් වැදිලද ? "
මේයීව් ඒක ඇහුවෙත් ගොඩක් බයෙන් .. රාජාලියාට වඩා මේයීව් ආඩ්න් ට බය උනා .. ඇයි ඉතින් ඔහු ඇඟට කඩා පැනලා බැනගන බැනගන යනවානේ ..

" හ්ම් .. නිම නොවන සාපයක් .. "
ඔහු ආයෙම බිම බලාන පිළිතුරු දුන්නා ..

" නිමක් නැති ? එ ඒත් ඇයි .. "

" හ්හාහ් .. ඔබතුමිය දැන් ගියොත් හොඳයි .. "
ඔහු ඒ ප්‍රශ්නය මගහැරලා මේයීව් වෙත හැරුනේ ආයෙමත් නපුරු මුහුණක් එක්කලයි ...

" ඒ එත් __ ඔබට පළතුරු කන්න පුළුවන් නම් ආයෙම එද්දි මම ඔබට__ "

" යලිත් ඔබතුමිය මෙහි එන්න ඕනා නෑ ... කුමරියකට මෙවැනි ගල්ගුහා සුදුසු නැහැ ... අනික මම වැනි සත්වයෙක්__ "