pablo gavi.

657 24 7
                                    

1-0'lık önde oluşumuzla, çok az da olsun rahatlamıştım.

Çünkü hem taraftarlara, hem de bizi izleyen erkek futbol takımının oyuncularına karşı yenilgi kabul edilemez derece de berbat olurdu.

Ayrıca lig açısından da önemli bir maçtı bu. Puan durumunu belirleyecekti.

"Maria, gel!"

Tam karşı takımdan birisi yere düştüğü için yanına gidecektim ki, beni çağırdı. Oraya bakarak yedek kulübesinin oraya koşarak gittim.

"Nasılsın? Devam edebilir misin, çıkarayım mı?"

"Ben iyiyim!"

"Emin misin?"

"Evet, fazlasıyla."

Eliyle ilk yardım ekibinden birisine işaret ederek gelmesini söyledi.

Adam elinde ateş ölçerle buraya geldiğinde güldüm.

"Buna gerek var mıydı? İyiyim ben."

"Bakmaktan zarar gelmez."

Adam ateşime baktığında, 38 çıkmıştı.

"Tamam, bu kadar yeterli. Oyuncu değişikliği yapıyoruz."

"Hayır! İyiyim diyorum. En azından biraz daha oynayayım."

Uzun ısrarlar sonucu biraz daha oynamama karar vermiştik. Yürüyerek sahaya dönerken, kulübe de konuşulanlara takılmıştı kulağım.

"Neden sürekli bunu yapıyorsunuz ki? Nesi var?"

"Hasta, ama gördüğünüz gibi oynacağım diye tutturuyor."

"O, gerçekten mükemmel."

Son duyduğum şeyle sırıtmama engel olamamıştım.

Koşarak sahaya gittim. Oynayabildiğim kadar oynamaya devam ettim. İlk golün asistini ben yapmıştım. Onun dışında da skora katkım olmamıştı. Zaten skor da olmamıştı.

İkinci yarı bütün oynayışımızı kaybettiğimizi fark ettim.

Karşı takımdan birisinin beni yere düşürmesiyle bütün motivasyonum gitmişti.

Ayağa kalktım. Zaten bana seslendikleri için, yedek kulübesinin oraya gittim.

"Çıkarıyorum artık, yeter."

Tam itiraz edecektim ki, susturdu.

"Gerçekten yeter. Bu halde, fazla bile oynadın."

Daha fazla bir şey söyleyemedim. Benim yerime Vanessa'yı çağırdı. Ben de yedek kulübesine gittim. Sadece erkek futbol takımından Pablo Gavi'nin yanı boştu. Gidip oturdum.

Saçımda bir gevşeklik hissettiğimde, elimi saçıma attım. Tokam kopmuştu. Alıp saçımdan çektim. Başımı iki yana sallayıp, saçlarımın açılmasını sağladım.

Saçlarım zaten düz olduğu için kolaylıkla normal haline dönmüştü. Tabi illa ki at kuyruğunun şekli kalmıştır, ama saçımın düz olması bir tık avantaj sağlıyordu.

Öylece maçı izlemeye devam ettim. Gerginlikten sürekli saçımla, ellerimle oynuyordum.

Caroline topu almış ceza sahasına girerken, ister istemez ayağa kalkmıştım.

"Hadi, hadi, hadi.."

Topa sert bir şut çektiğinde, top ağlarla buluşmuştu.

"Goooll! Aferin be, kızım!"

Koşarak yanıma geldiğinde, ona sarıldım.

"Senin için, sen mükemmelsin!"

Güldüm.

"Senin kadar değilim."

"Evet, daha iyisisin."

Caroline son cümlesinide söyleyip sahaya geri döndüğünde, kendi kendime güldüm.

Sonra yerime geri oturdum.

"Herkes sana mükemmel diyorsa, bir haklılık payı vardır.."

Güldüm.

"Öyle mi dersiniz?"

"Evet, öyle derim."

Güldüm ve kafa salladım.

Maçın son dakikalarına doğru, gol yemiştik. Bu bizi biraz geriyordu, ama aynı zamanda sorun etmiyordu.

Maç bittiğinde, derin bir nefes aldım ve alnımı ovaladım.

2-1 almıştık.

Hep birlikte soyunma odasında seviniyorduk. Tabii ben çok hoplayıp zıplayamıyordum. Ama yine de eğleniyordum işte.

Her şey bittiğinde, çantamı almış çıkışa doğru yürüyordum.

"Selam."

Kafamı çevirip kim olduğuna baktım. Hafifçe gülümsedim ve karşılık verdim.

"Selam."

"Nasılsın?"

"İyiyim, hatta baya iyiyim. Sen nasılsın?"

"Ben de iyiyim."

"Maçın oyuncusu seçilmeyi hak ettin gibi, ha?"

Güldüm.

"Sanmıyorum, daha iyi olanlarda vardı."

"Hayır, yoktu."

Gülümsedim.

"İkinci yarının ortasına kadar oynadın, hasta olmana rağmen. Çıktıktan sonra, hasta olduğun için soyunma odasına gidip dinlenebilirdin. Ama sen, durup destek olmayı seçtin. Bence senden daha fazla hak eden kimse yoktu."

Gülümsedim.

"Cidden böyle mi düşünüyorsun?"

Kafa salladı.

"Kesinlikle. Harika bir futbolcusun."

"Senin gibi."

Güldü.

"Belki biraz."

Güldüm.

"Sevdim seni, soğuk değilmişsin."

"Dışarıdan öyle mi gözüküyorum?"

"Fazlasıyla."

"O zaman beni daha da yakından tanımaya ne dersin?"

Gözlerimi kısıp ona baktım.

"Eğer istersen, yarın sekizde seni evinden alırım."

-

İdarelik🥹

with footballers | one shotHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin