Hala ilişkimizi gizlemeye çalıştığı için, ön kapıdan çıkamıyorduk. Her zaman arka kapıdan çıkıyorduk.
Her zaman dediğimde, bazen. Genelde birlikte çıkmıyorduk.
Bir kaç dakika sonra Ernest çıktı. Gülümseyip yanıma geldiğinde, ben de onu gülümsemeyle karşıladım. Biraz buruktu, ama o bunu fark etmemişti.
Kolunu omzuma attı ve yürümeye başladık.
"Senin için attım golü, beğendin mi?"
"Ne fark eder ki?"
"Ne? Bebeğim, ne diyorsun?"
"Ne fark eder diyorum. Gol atıp, rastgele tribüne kalp yaptın. Kimse beni görmedi, fark etmedi. Herkes senin taraftarlara kalp yaptığını sanıyor."
"Ben ne olduğunu biliyorum, sen biliyorsun. Yetmez mi?"
"Yetmez, artık yetmez Ernest! Yoruldum ve bıktım, anlıyor musun? Gizli tutmaktan, kimseye söylemeyip sır gibi saklamaktan. Benimle görünmekten mi utanıyorsun?"
"Ne! Hayır, tabii ki!"
"Bilmiyorum Ernest, bıktım artık."
"Benden mi?"
"Hayır, hayır! Seninle olan ilişkimi gizli tutmaktan!"
"Söyleyeceğiz, çok yakın-"
"Söyleyeceğiz, söyleyeceğiz. Yeter! Söyle artık."
"Bak, güzelim. Ne desen haklısın, ama bu aralar ne kadar dolu olduğunu biliyorsun."
"Bu sadece bu aralar mı, Ernest!"
"Sen.. Noldu birden?"
"Sadece sıkıldım."
"Tamam, haklısın. En yakın zamanda söyleyeceğim."
Kafa salladım. Ama inanmayaraktı. Beni çok iyi tanıdığı için, anlamıştı bunu.
"Hailey, söyleyeceğim diyorum."
"Tamam, Ernest. Anladım."
"Off, maç yoğunluğu üzerine tartışmak çok sıkıcı."
Evet, maalesef ki maç sonu tartışmıştık. Çünkü artık gerçekten canımı sıkıyordu.
"Özür dilerim, ama beni de anla."
"Anlıyorum, bebeğim. Düzelteceğim."
Birlikte eve gittik.
-
Sabah uyandığımda, kalkmadan telefonu elime aldım. Çünkü, gece boyu telefonum bildirim sesiyle titremişti.
Alıp açtım.
Bir sürü hikaye, gönderi ve benzeri şeylere etiketlendiğimi gördüm. Aynı zamanda milyon tane istek geldiğini.
Sebebi için mesajlara girdiğimde, Ernest'in hikayesinde benden bahsettiğini gördüm.
Hızla yatakta doğruldum. Kaşlarımı çattım ve saçımı arkaya attım. Derin bir nefes alıp mesaja girdiğimde, kalp krizi geçirmiş gibi hissettim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hızla instagramdan çıkıp aramalara girdim ve Ernest'i aradım.
Aradım, aradım, ama açan olmadı. Sonra saate baktım. 11'e geliyordu.
Yani antrenmandaydı.
Heycandan kalbim çıkacak gibi hissediyordum. İnstagrama tekrar girip hikayeyi, hikayeme ekledim.
Hesabım gizliydi.
Ernest hep aç derdi ama açmazdım. WhatsApp'a girdiğimde, Ernest'in mesaj attığını gördüm.
Hızla girdim.
"Senden onay alsaydım, kendimi şerefsiz gibi hissederdim. Zaten bunu bekliyordun. Umarım güzel bir sürpriz olmuştur. Hesabını gizliden çıkar. Herkes nasıl bir mükemmellikle birlikte olduğumu bilsin. Akşam 7'de seni almaya geleceğim. Seni seviyorum."
