Chapter 9

11 0 0
                                    

Amaris POV

"Go baby!" sigaw ko, binibiro ang iritadong si Ryo.

Nagprapractice sila ngayon para sa papalapit na laro kasama ang team niya, habang ako naman ay naka-upo sa mga bleachers.

Todo cheer pa ako sa kanya at halatang napipikon na ito. Kunot ang noo niya at kulang nalang magdugtong na ito sa sobrang lapit.

He was pissed and it was written all over his handsome face.

Tanaw ko kung paano tinu-tukso siya ng mga kaibigan na mas lalong kina-inis nito. "Baby daw oh... " giit ng kaibigan niya saka nagtawanan.

"Go love! Ang galing mo!" sigaw ko pa habang winawagay-way ang mga kamay sa ere, malawak na nakangiti.

Nakita ko kung paano niya akong masamang tinapunan ng tingin. "Shut up," his lips mumbled.

Bumilat ako sa kanya at umirap bago pinagpatuloy ang pang-aasar.

Ang sarap niyang asarin. Kita ko sa mukha niya ang pagkairita na ikinahalakhak ko.

"Amaris?" lumingon ako sa tumawag sa akin at bahagyang nagulat sa paglapit niya.

"Y-yes?"

Namumugay ang mata niya habang nakatingin sa akin. The guy has dark-tinted eyeglasses set in a black frame, and his brown wolfcut hair is messy. He's also wearing the exact same uniform that Ryo was wearing earlier, if only Ryo hadn't exchanged his clothes for his jersey.

Halatang, estudyante din siya sa campus na ito.

"Can we take a picture?" mahinang bulong niya habang kumakamot sa leeg.

I pursed my lips in hesitation, and I could feel someone's glare at our direction.

Gusto kong tumanggi pero mukhang desidido siyang makakuha ng picture namin. Plus, he looked kind. Its not like something bad would happen with a single picture, right?

Wrong.

"S-sige," sabi ko.

I flinched when he suddenly closed the gap between us. His arms wrapped around me while placing his chin on my nape. I could feel his minty breath on my cheeks that sent shiver down my spine.

Bahagyang inilag ko ang ulo nang maramdaman ang pagdikit ng pisnge namin. Napansin niya iyon kaya mas lalong humigpit ang pagkahawak niya sa akin.

Suddenly, I felt uncomfortable. He angled the camera and was about to click the shot button. I saw how he smiled widely, digging his face more on my neck as I smiled awkwardly.

Pero laking gulat ko nalang nang biglaang may lumipad na bola sa harapan namin. Sa sobrang bilis nito, hindi ko agad napansin.

Agad kaming napahiwalay sa gulat at tinignan kung saan ito nanggaling.

It was Ryo.

"Oops... I missed," he disappointedly said glaring at the guy beside me.

He looked mad with his clenched jaw and balled fist, as if he wanted to throw a punch on the guy's face.

"Dude what the hell?! Papatayin mo ba ako?" gulat na sigaw ng lalaki.

"Pwede." malamig pero puno ng diin na sabi ni Ryo.

"Step again closer to her and I'll make sure I won't miss, bastard." aniya at pumunta sa kinatatayuan namin.

Hindi ko alam kung paano niya nagawang makalapit ng sobrang bilis!

He shoved me aside and faced the guy. Ready to punch him on the face.

The the guy's face went pale as if he seen a ghost. Agad siyang umatras habang itinaas ang dalawang kamay na para bang sumusuko siya.

Adrifted Hearts (Friend Series #4)Where stories live. Discover now