SON VARİS

O SOĞUK GÜN

Küçük vampir büyükleri ile beraber soğuk bir kış gününde insan dünyasına ilk adımlarını atmıştı. Henüz acemi olması ile birlikte çokta meraklıydı. Babası ile dünyada olan bu ilk gezintisinde fazlasıyla merak ederek her yeri inceliyordu ama dikkatini bir yer çok çekmişti babasına sezdirmeden gidip oraya bakmıştı. Tabii babası küçük vampiri asla görünmezlikten çıkmaması konusunda uyarmıştı çünkü insanlar onları görürlerse korkacaklardı. Ama küçük vampir çokta dinlememiş gibiydi. Görünmezlikten çıkıp hemen merak ettiği evin yanına gidip açık olan penceresinden bakmıştı. İçerde annesinin peşinden bir tane daha kurabiye diye bağırarak koşan bir kız çocuğu görmüştü, onu görünce ister istemez bir tebessüm oluşmuştu yüzünde. Kız bir tane daha kurabiye için annesinin peşinden küçük adımlarla koşuyordu, ve bu küçük vampire çok tatlı gelmişti. Tam o anda babasının etrafta olmadığını görmüştü babası onun yokluğunu fark etmemişti ve uzaklaşıp gitmişlerdi. Küçük vampir çok korkuyordu çünkü bu insan dünyasında ilk deneyimiydi ve bu dünyada bildiği hiç bir şey yoktu. Korkuyordu hem de çok fazla. Babası onun yokluğunu fark edecekti evet ama ne zaman bunu bilmiyordu. Babasının onu en yakın zamanda bulmasını dileyerek hemen bir yer bulmaya çalışıyordu çünkü hava soğuktu ve her an bir fırtına çıkması an meselesi idi. Hızlıca önünde durduğu evin camının önünden etrafa bakarak bir yerler arayacak iken düşündüğü fırtına çıkmıştı. Çaresizce hemen önünde durduğu eve bakmış ve iki katlı olup bir balkonu olduğunu fark etmiş ve hızlıca balkona uçmuştu. Evet oraya da soğuk geliyordu fakat şuanda sığınacak başka yeri yoktu. Dizlerini kendine çekmiş ve balkondan evin içine bakmak istemişti ama içeride gördüğü manzara ile içi ısınmıştı resmen. Az önce içeride gördüğü küçük kız kurabiyesini almış ve gururlu bir şekilde odasında tebessüm ediyordu. Dışarıda ki soğuk rüzgar artık ona gelmiyor gibiydi. küçük kız ile konuşmak için nelerini vermezdi şimdi, ama babası ona insanlara görünme demişti. Acaba küçük kız ondan korkar mıydı ve kaçar mıydı. Yere dalmış bunu düşünürken balkon kapısının sürgüleri açılmıştı. Küçük kız şuanda onun karşısında durmuş onun yüzünü inceliyordu. İncelemesini kısa kesip merhaba demek istemişti ama karşısında ki küçük çocuğun ondan yüzünü saklamaya çalıştığını fark etmişti. Küçük vampir oldukça yüzünü kapatarak yere bakıyordu küçük kızın ondan korkmasını istemiyordu. Ama küçük kız beklemediği birşey yapmıştı, küçük vampirin önüne oturmuş onunla aynı hizaya gelerek yüzünü minik elleriyle kaldırmıştı yerden. Küçük kız biraz onun yüzüne baktıktan sonra küçük ve tatlı bir şekilde gülümsemiş ti. Küçük vampir ne olduğunu anlayamadan "Burada durma hava soğuk içeri geçelim." Diye bir cümleyle karşı karşıya gelmişti. Nedense küçük kıza cevap veremiyor veya onu reddede miyordu. İçeri geçince küçük kız ona adını sormuş ve ardından bir sürü soru sıralamıştı. Küçük vampir ise " adım Poyraz buraya yeni geldim pek bilmiyorum o yüzden kayboldum ve havada fırtına başlayınca buraya tırmandım. Özür dilerim." Demişti. Küçük kız her şeyi anlamış şekilde kafa sallamış ve kenarda duran dolabından bir battaniye ve yastık almış küçük vampire uzatmıştı. "Bu gece burada kal sabah sana evini bulmana yardım ederim." Demişti. Küçük vampir başını sallamış ve hemen battaniye ile yastığı alıp uykuya dalmıştı. Sabah olduğunda küçük kız uyandığı zaman çocuğu görmemişti etrafına bakınca yatağının üstünde bir not farketmişti.
" Yardım ettiğin için teşekkür ederim küçük kız seni ne olursa olsun mutlaka bulacağım ve sana yardımın için güzel bir teşekkür vereceğim. Umarım karşılaşmamız uzun sürmez... POYRAZ

                  DEVAM EDECEK...