Sadece 2 haftalığına babasının yanına giden melisa tekrar geri döneceğini sanar fakat işler planladığı gibi gitmez.
Bu kitapta geçenler tamamen kurgudur
Çerezlik bir hikaye
Başlangıç tarihi
28/04/2024
Merhaba canlarımm yeni bölümle karşınızdayım<3 umarım beğenirsiniz💗 oy vermeyi unutmayınn🎀 iyi okumalarr
Sabah kalktığımda nazlı ile kahvaltı yapmıştık. Bugün bende erken kalkmıştım çünkü atalayla okula bakmaya gidecektik. O olayın üstünden iki gün geçmişti ve iki günden beri görüşmemiştik. Şimdi odamda hazırlanıyordum. Hava bugün soğuk ve yağmurluydu. Rahat bir kombin yapmıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hafif bir makyaj yapıp parfüm sıktıktan sonra hazırdım. Nazlıyla beraber evden çıkmıştık. "Umarım olur kuzum" dedi nazlı. "İnşallah aşkım" dediğimde binadan çıkmıştık. Nazlıylavedalaştıktan sonra kendi arabasına binip gitti.
Etrafıma baktığımda atalayı göremedim. Acaba gelmemiş miydi yoksa işimi çıkmıştı ama işi çıksaydı mesaj atar yada arardı. Arabasında da gözükmüyordu. Adım sesleri duydum. Arkama dönemedendibimde bitti. Kokusundan tanımıştım. Atalaydı bu. Buram buram barut kokuyordu. Tam arkamdaydı, dönersem çok yakın olurduk sonra kalbim falan dururdu.
"Geç mi kaldım"
"Hayır yeni geldim bende" dedim. Burnunu kulağımda hissettim ve bu benim kaskatı kesilmeme sebep olmuştu. Kulağıma doğru "çok güzel kokuyorsun" demişti. Bizde de kalp var yalnız!
"Daha fazla üşümeden arabaya geçelim" dediğinde yanımda geçerek arabaya bindi. Arkasından bende gidip arabaya bindim. Telefonumun ekranından yüzüme baktığımda hafif kızarmıştım. Atalay arabayı çalıştırıp kaloriferleri açtı.
"Neden terlik giydin"
"Ne terliği, bot bunlar"
"Allah allah ev terliğine benziyor" diyip sırıttı. Bu hallerine gıcık oluyordum ama yinede tatlı geliyordu. Atalayla aramızda bir çekim vardı ve biz bunun farkındaydık yani bence öyleydi.
15 dakikalık bir yolculuktan sonra okulun önüne gelmiştik. Atalay arabayı park ettiğinde arabadan inerek okula doğru yürümeye başladık. 1. Kata çıktığımızda müdürün odasına doğru gittik.
"Heyecanlı mısın"
"Yani biraz, ya kabul etmezlerse"
"Niye etmesinler öğretmen değil misin sen"
"Öyleyim ama sonuçta atanmadım"
"Öğretmen eksiği var. Kimse buraya gelmek istemiyor o yüzden kabul ederler" Dediğinde müdürün kapısını çalıp içeri girmiştik. Orta yaşlarda bir adamdı. Adam bizi gördüğünde ayağa kalkıp önünü ilikledi "hoşgeldiniz komutanım" diyerek eliyle koltukları gösterdi. Atalayla yan yana oturduktan sonra adam bize dönüp konuştu.
