Sadece 2 haftalığına babasının yanına giden melisa tekrar geri döneceğini sanar fakat işler planladığı gibi gitmez.
Bu kitapta geçenler tamamen kurgudur
Çerezlik bir hikaye
Başlangıç tarihi
28/04/2024
Selamlaarr tekrardan💋nasılsınız iyisinizdir umarımmm<3 yeni bölümle geldim beğenirsiniz umarım, iyi okumalarr💗 iyi okumalarr
Dün kızlarla beraber çok güzel vakit geçirmiştik. Nazlı bizi okula bırakmıştı, kendisi de hastaneye gitmişti. Sabah atalay aramıştı beni, okul çıkışı karargaha çağırmıştı. Neden çağırdığını bilmiyordum ama gidecektim. Okulun bitmesine 1 saat vardı şimdi son derse girecektim. Açelya kendi sınıfına bende kendi sınıfıma gittim. Çocukları çok yormadan ders işledim. Birazdan zil çalacaktı, o yüzden kalkıp üstümü giyindim.
"Evet çocuklar, verdiğim ödevleri unutmayın" dediğimde zil çaldı. Çocuklar çıktıktan sonra bende çıkıp öğretmenler odasına gittim. Kitap ve sınıf defterini bırakarak okuldan çıktım. Açelyanın işi olduğu için onu beklemedim. Bugün üstüme gömlek, altıma ise kumaş pantolon giymiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Okuldan çıkıp askeriyenin yolunu tuttum, o sırada telefonum çaldı. Telefonu çıkarıp baktığımda atalay arıyordu. Aramayı cevaplayarak yürümeye devam ettim. "Efendim"
"Napıyosun, çıktın mı okuldan?"
"Evet çıktım, karargaha geliyorum şimdi"
"Tamam bekliyorum seni" dediğinde vedalaşıp kapattık. 10 dakikalık bir yolun ardından karargaha gelmiştim. Biraz yorulmuştum ama sıkıntı değildi. İçeri geçtiğim de herkes bana bakıyordu. Artık alıştığım için garipsememiştim.
Tam yürürken bir odanın kapısı açıldı ve beni içeri çekti. Ben ne olduğunu anlamadan sırtım kapıyla buluştu. Kokusundan tanımıştım atalaydı. Elini ağzıma koymuştu. Yüzüne baktığımda oda bana bakıyordu. Elimi elinin üstüne koyup ağzımdan çekmesini sağladım. "Manyak mısın? Askeriye de bari yapma"
"Ne yapmışım ben, sen şimdi çığlık atar bütün karargahı ayağa kaldırırdın" dediğin de kaşlarımı çattım ve yüzüne dik dik bakmaya başladım. Atalay arkasını dönüp masasına giderken ona bakıyordum. Bana dönüp "kapıyı kilitle ve gözlerini kapat" dedi dediğini yaptım. Kapıyı kilitledim, gözlerimi kapattım.
Olduğum yerde dururken adım sesleri yaklaşıyordu ve bana heyecan basıyordu. Atalay bir kaç adım geri de durduğunu hissettim. Gözlerimi açmamak için savaş veriyordum. "Gözlerini açabilirsin" dediğinde yavaş yavaş gözlerimi açtım. Önümde bir nergis buketi vardı. Gözlerim anında açılırken şaşkınlıkla atalaya bakıyordum.
"Benim en sevdiğim çiçek. Belki sende seversin diye düşündüm." dediğinde elindeki buketi aldım. SEVERDİM TABİİ Kİ! Buketi aldığım gibi atalayın boynuna atladım. Kollarımı boynuna sardım. Elleri ile belimi sıkıca sardı. Onun kolları arasındayken zaman duruyordu sanki. "Çok teşekkür ederim atalay, düşünmen yeter" dediğimde beni daha sıkı sardı.
