tuhaf şey sabahı beklemek uyumak için
insan huzurla uyuyamıyor huzur dolaşsa da her bir hücresin de
bazen dokunuyor bir el başka bir elin parmaklarına
burdayım diyor işte geldim
işte o zaman insan kadehlerce şarap içse de sarhoş olamıyor
o zaman şampanyalar patlaya dursun tanışmışsınız ya
deniz dalgalanır altında hırcındır oysa sen gülümsersin
ah istanbul dersin ahlar vahlar yeni başladı bilirsin
bilirsin ama yine uzatırsın parmaklarını o şehvet düşkünü aşka
ve aşk dalgalanır beyninin kıvrımlarına geldi o
sonunda geldi savaşının kahramanı
ne herkül ne hector o işte senin sevdiğin adam
neden kahraman arıyoruz küçülüp sarıp sarmalanmak dünyanın o büyük yumruğundan sığınmak için geniş omuzlar güçlü bakışlar arıyoruz sonra ilk sarsıntıda yıkılacak o ev de bir başına bulunca kendimizi ... ah sadece o değildi diyoruz
