Hangi günün ertesinde
hangi soğuk sabahın koynunda
gülümseyerek
acı katılmış aşkların ile uyanıyorsun
gittiğin yerler çok güzel belki de
belki de adımı anmamaktır tüm mesele
bakmıyorsun kendine
gülmüyorsun anlatılan hikayelere
hangi zamanda nerelerdesin
kimin avuç içlerini terletiyorsun
kimin kalbini patlatıyorsun o sıcacık bakışın ile
montun hangi omuzları ısıtıyor
kimin ile ekmeğini paylaşıyorsun
hiç bir şey bilmiyorum sana dair
varmısın
yok musun
ispat da edemiyorum kendime
Bir zamanlar sevmiştim bizi
güzel umutlarım vardı
bir bekleyişteymişim olmayan yere giden
olmayan bir araç beklemişim üzülmüyorum..
inan benim yolculuğumdu bu
yanımda yola devam etmeni beklemiyordum
ve
şimdi daha iyi anlıyorum herşeyi
