Yorum sınırı: 40 (diğer özel bölüm için.)Özel bölümmmm
ARKADAŞLAR BEN ÖĞRETMEN ÖĞRENCİ VE OMEGAVERSE JİKOOK YAZMAYA BAYILDIM BU FİCİN UZUN HALİNİ YAZMAK İSTİYORUM SİZCE NASIL OLUR? OKUR MUSUNUZ? ÖPTÜM HAYATIM VE ANLAMLARI.💗
"Nasıl yani?" Jungkook Jimin'in dolu gözlerine baktı. Bebekleri mi olacaktı? Jimin deltasının hala tepki vermemesi üstüne biraz gerildi. Yoksa deltası bebek istemiyor muydu? Jimin de henüz bunun için erken olduğunu düşünüyordu ama bebeklerini reddedecek değildi.
Jimin bunları düşünürken deltasının ağlamaya başlaması ise beklenmedikti. Jungkook hıçkırarak ağlarken vitasını büyük bir sarılmanın içine çekti. İçli içli ağlarken Jimin ise şokta öylece sarılmasına karşılık veriyordu.
"Jimin." Jungkook hıçkırdı ve geri çekilip eşinin gözlerinin içine baktı. "Sen benim bebeğimsin ve şimdi bizim bebeğimizi mi taşıyorsun?" Jungkook bu düşünceyle ağlamaya devam etti. Vitasını kucağına aldı ve döndüğünde Jimin güldü.
"Çok-çok teşekkür ederim! Jimin bana bu dünyanın en güzel hediyesini verdin!" Jungkook dizlerinin üstüne çökerken sokağın ortasında olmayı ve insanların onlara bakıyor olmasını umursamadı.
Vitasının karnına öpücüklerini dizerken Jimin kıkırdıyor ve onun saçlarını okşuyordu. "Çok" bir öpücük bıraktı. "Teşekkür" bir öpücük daha "ederim" ve bir öpücük daha. Delta her kelimesinden sonra aldığı bu büyük ve hayatının en güzel haberi için öptü eşini. Yeniden ayağa kalktığında onun dudaklarına uzun bir öpücük bıraktı.
Sonra geldikleri hastaneye döndü ve eşini tek hamlede kucağına aldığında Jimin kollarını hemen onun boynuna sardı. "Hadi gidip bebeğimize bakalım!"
—
Jungkook Jimin'i oturtmuş ayakta bir o yana bir bu yana gidiyordu doktorun müsait olmasını beklerken. "İyisin değil mi?" Jimin gözlerini kapatmış elini de karnına koymuş bebeğini hissetmeye çalışıyordu. "Bininci kez iyiyim aşkım." Jungkook ona doğru eğildi ve eşinin kapalı gözlerine baktı. "Bin birinci kez sorduğumda da iyi ol." Eşi gözlerini açmadığında seslendi. "Jimin."
Jimin gözlerini açıp iç çekti. "Efendim." Jungkook onun yanına oturdu ve ellerini tuttu. "Doktordan bir süre burada kalman için izin isteyeceğim. Bir süre gözetim altında dur." Jimin onun göğsüne vurdu ve gözlerini devirdi. "Ben hasta değilim Jungkook!" Jungkook onun yanağına öpücük bıraktı.
"Hasta olma diye zaten." Jimin ellerini iki yana açtı. "Hastanedeyiz aşkım. Mikrop yuvası burası. Baksana etrafına ne kadar hasta var. Emin ol ev daha güvenli." Jungkook etrafına baktı ve öksürüp hapşıran ya da burnu akıp ateşi olan birçok insanı gördüğünde kaşlarını çattı. Hemen ayağa kalktı ve danışmaya ilerledi.
"Maskeniz var mı?"
Elinde maskeyle geri döndüğünde Jimin anlamamış bir şekilde baktı eşine. "Bu ne?" Jungkook ona bakarken "Hasta olma. Tak hemen." Dedi. Sonra Jimin işaret parmağı ile deltayı gösterdi. "Sen de hasta olabilirsin Jungkook. Senden bana bulaşırsa?" Jungkook eşinin kendini aydınlatmasıyla hemen yeniden danışmaya gitti.
"Bir maske daha alabilir miyim?"
—-
Nihayet içeri alındıklarında Jungkook eşinin koluna girmiş onun koltuğa rahatça oturduğuna emin olduğunda kendisi de oturmuştu. Jungkook'un gözleri nihayet doktora döndüğünde delta beyninde şimşekler çaktığını hissetti.
Doktor burnunu çekiyor boğazını temizleyip duruyordu. "Şey iyi misiniz?" Doktor boğazını tutup "Biraz boğazım ağrıyor dediğinde Jungkook hemen ayağa kalktı. "Biz başka bir doktora geçelim o zaman iyi günler."
Jungkook'un şapşiklik şaka mı lan