Şuan dans etmiyordum. Sadece öylece donmuş bir şekilde bekliyorum. Şarkı devam ediyor ama biz devam etmiyoruz. Evet biz diyebilecek kadar yakın olduğum birinden bu itirafı kesinlikle beklemiyordum. Onun cevabı belliydi. EVET Peki benim cevabım neydi? Bunu cidden bilmiyorum. Çok zor bir karar. Çünkü şimdiye kadar hiç birisi bana böyle bir itirafta bulunmamıştı. Seviyor muyum? Sevmesem böyle bir itiraftan sonra sinirlenirdim. Ama sinirli değilim. Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyor.
- Defne aynı soruyu bende sana sormak istiyorum. Vereceğin cevap benim için çok değerli unutma. Ama kendini de zorlama. Doğru cevabı vereceğini düşünüyorum. Defne peki sen beni seviyor musun?
Asıl bu sorunun cevabını asla bilmiyordum. Ama bir düşününce sanırım. Bilmiyorum da. Seviyorum gibi. Gibi değil. Gerçekten seviyorum. Demir. Sevmiştim sevecektim seviyordum. Sevmesem yanımda olamazdı.
- de- Demir yani eeee Evet Seni seviyorum.
- Defne!
Demirin sesi öyle coşkulu çıkmıştı ki. Aniden bana sarılınca bende ona sarıldım. Anlık bir hata yapmış gibi hissetmenin ardından emindim ki kesinlikle yanlış bir karar değildi. Hayatımda verebileceğim en iyi ve güzel kararlardan biriydi bu. Ve şimdiden hiç pişman olmayacağımı hissediyordum. Daha fazla dans etmek istemediğimiz için oturduğumuz masaya yöneldik. Demir benim için sandalyeyi çekince oturdum.
- teşekkür ederim
- rica ederim güzelim.
Güzelim? Bir yerden tanıdık geliyordu. Aaaaa telefonuna mesaj atan güzeli vardı.
- bir soru sorma hakkımın olduğunu düşünüyorum.
- doğru düşünüyorsun.
- telefonunda kayıtlı olan güzelin kim? Sevgilin falan varsa beni hiç uğraştırma ayrılalım.
- ne! Daha sevgili bile değiliz ne ayrılması ya? Ayrıca güzelimin numarasına istersen gir kendin bak. Ayrıca sevgilim yok
- tamam
Telefonu uzatınca elime aldım şifresini biliyordum. 201223 bu olarak hatırlıyorum . Şifreyi girince telefon açıldı. Hemen güzelim diye kayıtlı kişinin telefon numarasına baktığımda numara tanıdık geliyordu. Benim numaram aaaaa ben miyim onun güzeli?
Vay be ne güzel.
- demir bu ben?
- evet
- yaa
Saat 11 olmuştu benim erken kalktığım için biraz fazla uykum gelmişti. Hemen oturduğum yerden kalkıp babamın yanına gittim .
- baba ya benim baya uykum geldi de eve geçsem.
- saat 12 de bitecek biraz daha beklesen güzel kızım.
- bekleyecek halim yok
- tamam hadi seni bırakırım
- yok yani demirle gideriz biz o beni bırakır.
- emin misin?
- evet
- tamam dikkat etsin 1 saat sonra gelirim.
- tamam görüşürüz.
Babamı öptükten sonra yengem ve amcama da selam verip demirin yanına gittim. Bir şey demeden elini tutup arkamdan çektim. Yani sürüklendim desem daha doğru olur. Merdivenleri de çıktıktan sonra arabanın önünde kolunu bıraktım.
- defne ??
- demir arabaya bin
- emredersiniz
- tabi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mutsuzluk Yalanı
Novela JuvenilDefne hayatındaki çoğu şeyin söylenen bir yalan olduğunu zor da olsa anlayacaktı.Belki de geç kalacaktı. O bir intikamın içinde olduğunu sanarken intikam tam da kendisiydi. Onun hayatı. Polis babası onu kurtarabilecek miydi? Asıl soru etrafındakile...
