Sakin ve başarılı bir okul hayatına sahip olan Balım'ın yaşamı, sınıfında gerçekleşen bir kavgada diklendiği Özgür Hazar'ın etkisiyle tamamen değişir.
Büyümenin zorluklarıyla uğraşan gençler, kendilerine artık bir yol seçmek zorundadır. Bu yaşlarınd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"İnsan sevmeye başlayınca yaşamaya da başlar."
♬
"Nedenini sorabilir miyim?"
Oldukça ciddi sorduğum şey ile daha büyük gülümsedi. "Sadece bir şey konuşmak istiyorum. Ama güvenmezsen anlarım tabii." dedi. Hâlâ ona aksi şekilde çok ciddiydim. "Güvenip güvenmemem sizin konuşmak istediğiniz şeye bağlı." dedim. Biraz yaklaştı.
"Kardeşim ile ilgiliydi aslında."
Şaşkınlıkla ona baktım. Neden benimle o mafya bozuntusu hakkında konuşmak istiyordu ki? İşte şimdi çok merak etmiştim ve sanırım öğrenmenin tek yolu vardı. Numaramı vermek...
"Tamam, vereyim."
Bunun üzerine garip bir heyecan ve hızla telefonunu açıp uzattı. Açık olan ekrandan çekinerek de olsa telefon uygulamasına girdim ve hemen tuşlara basıp numaramı girdim. Bir kere çaldırıp kapattım ve tekrar ona uzattım.
"Teşekkür ederim."
Anlamsızca ona baktım ve sonra "Rica ederim." dedim. Hafifçe gülümsedi ve sonra arabasına ilerledi. "Bekleyin!" dedim ve durup bana bakınca yanına ilerledim. "Bu böyle biraz garip oldu. Konu hakkında ufak bir bilgi verseniz? Sonuçta her gün bir abla gelip kardeşimle ilgili diyerek numaramı almıyor." dedim. Bunun üzerine aradaki mesafeyi kapattı, elini sırtıma koyarak uzaklaşmak için yol gösterdi. Bu istek üzerine uzaklaştık.
Özgür Hazar arabada kuduruyordu yüksek ihtimalle.
"Onunla arkadaşlık kurmanı istiyordum aslında."
Şaşkınca ona baktım. "Ne!? Ben mi?" dedim. Başını sallayarak onayladı, göz ucuyla arabaya baktı. Yeniden bana baktı ve "Evet, ilk defa Yankı dışında birisiyle konuşuyor. Hatta birileriyle, Yankı ile giden tatlı kız da var yani. Ve bunun senin sayende olduğuna eminim. Onunla vakit geçirmeni istiyorum, lütfen. Kendini tanıması, başkalarıyla da arkadaşlık etmesi gerekiyor." dedi.
"Belki de çevresinde Yankı'dan başka birini istemiyordur, olamaz mı? Zorlarsam bana daha sert çıkışacak."
"O öyle sanıyor! Hem sana sert çıkışamaz, arkanda ben olacağım. Bak; benim Özgür'den başka kimsem yok, onu mutlu görmek istiyorum."
Özgür Hazar gibi bir manyak için değer miydi? Bilmiyorum. Ama ablasını kırmak içimden hiç gelmiyordu. Ne yapacaktım ben?
"Beria abla?"
Yankı'nın sesi ile ikimizde o yöne baktık. Çilay ile geri dönmüşlerdi. Yanımıza geldiklerinde anahtarı çıkarıp Yankı'ya verdim. "Arkadaşın ceza aldı, arabada. Bunu da sana vermemi söylemişti." dedim. Anahtarı aldıktan sonra başını sallayarak onayladı. Özgür Hazar'ın ablasına baktı. "Özgür'ün bir suçu yok, o çocuk yüzünden oldu." dedi. Ama ablası umursamamış gibi bana baktı.
