පාන්දර වුණත් තාමත් තියෙන්නෙ කළුවර අහසක්.... නවත්තපු බස් එකේ පත්තු වෙච්ච ලයිට්ස් වල ඇරුණම ආලෝකයක් කියලා දෙයක් වටපිටාවෙ නැති වෙද්දි මට පිටුපාලා ඉන්න මිස්ගෙ උරහිසට උඩින් පෙනුණ ඇස් දෙකක් මගෙ බැල්ම එයාටම තියා ගත්තා....
මට දැනුණා එයා හිනා වුනා...මාත් හිනා වුණා...හැබැයි ඒක හිනාව අමතක වුන හිනාවක්...ඒ ඇස් විතරක් මේම මාව ඇදලා ගන්න තරම් ලස්සන වුනේ කෝමද....
රෑ අහසට බර වූ සඳේ...
නුඹ වැටුණා මගෙ පාමුල ඒ පැයේ..
ඒ සිත්තරු ඇඳි සිතුවමේ
නුඹ උන්නේ.....
මට රවනා මුහුණත් අතරේ...
නුඹ පෙනුණා කොනකින් වාගේ....
බස් එක ඇතුලෙ ලාවට දාලා ඇහෙන සිංදුව මොළේ ඇතුලෙනුත් අමුතුම තාලෙට ළහිරුගෙ කටහඬින් ඇහෙන්න ගද්දි ලාවට ගලන සීතල හුළඟට හසංගනාගෙ කොණ්ඩ රැලි ඒ ඇස් වහං දඟ කරා...නැවතුණු ලෝකෙක මං එයා දිහා බලං ඉඳියා මිසක් වටපිටාව ගැන මට මෙලෝම ගානක් නැති වුනා...
"ඕයි...නිකූ ..."
දඩෝරියං ගාලා පිට මැදට වැදිච්ච පාරකුත් එක්ක මං හැරෙද්දි බබාය කියන එකා මගෙ දිහා බලං ඉන්නවා මහ කුප්ප හිනාවක් එක්ක...
"කට පිහිද ගනිං ..."
"ඒ.."
"ඔන්න පැණි බේරෙනො.."
එව්ව් උට්ටා...මං ඌට රවලා ආයෙ හසංගනා දිහා බැලුවා...මිස් එක්ක කතාවක හිටපු ඒ ඇස් ඒ එක්කම මගෙ දිහාවට හැරෙද්දි පපුව ගැහෙන තාලෙ මට හිතා ගන්න බැරි වුණා...හසංගනා හසංගනා හසංගනා...මට පිස්සු වගේ..මූණ අත් වලින් පිහාගෙන බබා දිහා බලද්දි ඒකා ඉන්නවා සීරියස් මූණකින්...
"ඕක කියලා දානොකො හලෝ ඉතිං..."
"මොකද්ද..?"
"තමුසෙ අර කෙල්ලට කැමතියි කියලා.."
"පිස්සුද බං...?"
"එහෙනං වෙන එකෙක් උස්සන් යනකං බුම්මගෙන ඉදපං..."
"...."
"සිරාවට තමුසෙ කැමතියිනෙ.."
බබා මට වද කරද්දි මං අහක බලා ගත්තා...මං වත් දන්නෙ නැති කාරණාවක් මේ...කැමැත්තකට වඩා ඒක පපුව ඇතුලෙ මුල් බැහැ ගත්ත ලෝභ කමක්...ආදරයක්ද දන්නෙ නෑ...මට ඕන ඒ හිනාව...ඒ සතුට...මට ඕන ඒ ඇස් හැමදාම ඒ වගේ දිලිසෙන්න....මං කල්පනාවට වැටෙද්දිම පිටිපස්සෙන් ඇහුනෙ ගොබ්බ වොයිස් එකක්...
YOU ARE READING
හසංගනා (Still Ongoing)
Romanceමට හීන ගේන අංගනාවී පෙරදාක ඇයිද නාවේ නොකියා කියූ දේ තේරුණා.... ඒ රිදුම් නිවී මා හදේ ඈ ළඟින් රැඳීලා වගේ සීරුවෙන් ළයේ පෙම් මල් පීදුනා.... මා නුඹෙ නෙත් මානෙම ඉන්නම් මුව සරසන් සුසුමක් ගානෙ හිඳී නම්... මෙ'හිත සනසන් හැඟුමන් මාගෙ විඳී නම් නුඹ එනකන් මොහොතක්...
