"මියුරු"
"සර්..?"
"අපේ සාවීයි ඔයයි සෑහෙන්න කිට්ටුයි නේද...?"
මීටින් එක ඉවර වෙලා ප්රසන්ටේෂන් එකට ගෙනිච්ච බඩු ටික අස්කරන ගමන් ඉද්දි ඇහුන සර් ගෙ අනපේක්ෂිත ප්‍රශ්නෙ එක්ක මොහොතකට හිත ගැස්සුනත් මුකුතත්ම නොවුන ගානට හිනාවක් මවා ගන්න මට පුලූවන් වුනා...
"මිස් හසංගනාගෙයි මගෙයි අදහස් ටිකක් එකට යන ඒවා නිසයි මං හිතන්නෙ..."
"හ්ම් ඒක හොඳයි..ඒත් මියුරු..."
මං සර් දිහා අතේ පොතකුත් තියංම බලං ඉද්දි, සර් මං දිහාවට නැවුණේ තියුණු බැල්මක් ඇස් වල තියන්...
"ඔය දෙන්නා දිහා බලන අය ගැන ටිකක් දැනුවත් වෙන්න.."
මං ගොළුවෙලා වගේ සර් දිහා බලං හිටියෙ සර්ට යමක් ඉව වැටිලා වග තේරෙද්දියි...
පපුව වේගෙන් වේගෙන් ගැහෙද්දි මං ඔලුව වනලා ඉතුරු බඩු ටික අස් කරා....ඔලුව ගිනි ගත්ත එකෙක් ගානට ඉතුරු වැඩත් ඉවර කරං ඔෆිස් එකට දුවපු මං නැවතුනෙ නිශානි අක්කගෙ ටේබල් එක ඉස්සරහ....මං එයාගෙ ටේබල් එකට අත් දෙක තියලා බර වෙලා හුස්මක් ගත්තා....
"මොකො දරුවො හතිදාගෙන..?"
අක්කටත් පුදුමයි..මං මෙච්චර කලබලෙන්වැඩ කරන කෙනෙක් නෙවෙනෙ...
"මට ඔයා එක්ක කතා කරන්නෝන...."
මං අවධාරණය කරලම කිව්වෙ මේක මාව සිරාවටම අවුල් කරලා නිසා...
ලන්ච් ටයිම් එකේ එළියට යන්න එකඟ වෙලා මං මගේ ටේබල් එකට ආවා...ඒ ආවා වුණත් හරියකට වැඩ කරගන්න තරම් ඔලුවෙ නිදහසක් තිබ්බෙ නෑ...
මං මේ ප්‍රශ්නෙ එන බව දැක්කෙ හසංගනාව හිතේ ඇඳුන මොහොතෙමයි...ඒත් මෙච්චර ඉක්මණට බලාපොරොත්තු වුන් නෑ...මේක පිටට ගියා කියන්නෙ හසංගනාටයි මටයි අහන්න වෙන කතා ගොඩ සුලු පටු නෑ...එයා අඬලම නැහෙයි...
ඊයෙ සර් එද්දි මං හසංගනා දිහා බලං හිටපු විදිය සර් දකින්නැති...සමහරවිට සර් අපි දැක්කටත් කලිං එතනට එන්නැති.....මොක වුණත් සර් නිකරුණේ අරම කතාවක් නොකියන වග මට විශ්වාසයි....
YOU ARE READING
හසංගනා (Still Ongoing)
Storie d'amoreමට හීන ගේන අංගනාවී පෙරදාක ඇයිද නාවේ නොකියා කියූ දේ තේරුණා.... ඒ රිදුම් නිවී මා හදේ ඈ ළඟින් රැඳීලා වගේ සීරුවෙන් ළයේ පෙම් මල් පීදුනා.... මා නුඹෙ නෙත් මානෙම ඉන්නම් මුව සරසන් සුසුමක් ගානෙ හිඳී නම්... මෙ'හිත සනසන් හැඟුමන් මාගෙ විඳී නම් නුඹ එනකන් මොහොතක්...
