τι θα μπορούσε να γίνει

Πασχαλιά

Ήταν από τις πρώτες φορές όπου η οικογένεια τον Λασκαρέων θα περνούσε μετά από χρόνια το Πάσχα του στο χωριό τους στη Μάνη.

Ήταν λοιπόν ευκαιρία για το υπηρετικό προσωπικό να περάσει την άδεια του ευχάριστα.

Και έτσι σαν οικογένεια που είχαν γίνει όλοι μεταξύ τους , θα πήγαιναν όλοι μαζί διακοπές στη Ναύπακτο , σε ένα μικρό σπίτι που είχε η Τσαντούλα πρικίο με όσα χρήματα κατάφεραν να μαζέψουν.

Οι οικογένεια των αφεντάδων θα έφευγε κιόλας από το πρωινό της μεγάλης Δευτέρας και το μεσημέρι της μεγάλης Τετάρτης θα έφευγαν οι υπάλληλοι του σπιτιού.

Το μεγαλοπρεπές οίκημα στην Αθήνα θα ερήμονε, με μόνο του κάτοικο την Θεοφανώ.

Η άτυχη έπεσε τις προάλλες προσπαθώντας να κατεβάσει τις κουρτίνες από το δωμάτιο της Μεταξίας και του Μάρκου, γιατί η επιμονή της κυρίας της ήταν έντονη παρόλο που οι κουρτίνες ήταν φρέσκο καθαρισμένες .

Και επειδή το ταξίδι μέχρι την Ναύπακτο αλλά και η διαμονή της εκεί θα ήταν επίπονη για εκείνη, θα παρέμενε πίσω .

Μέχρι και την μεγάλη Παρασκευή η εβδομάδα της ήταν ήσυχη , θα τολμούσε να πει και βαρετή.

Μέχρι που ήρθε εκείνος.

Τον έλεγαν Αντρέι και ήταν ο γιός του μεγαλύτερου αδερφού των Λασκαρέων, του Τζανέτου.

Είχε ακούσει πολλές ιστορίες για την οικογένεια τους.

Πως όταν ο Τζανέτος σπούδαζε στην Αγγλία ερωτεύτηκε παράφορα την γυναίκα του , που δούλευε σερβιτόρα σε μια παμπ του Λονδίνου.

Εκείνος γύρισε πίσω στην Ελλάδα με γυναίκα και παιδί της αγκαλιάς .

Ο πατέρας του θύμωσε, γιατί σκόπευε να τον παντρέψει με μια κόρη μεγαλοεμπόρου .

Και κάπως έτσι βρέθηκαν σκορπισμένοι στην άλλη άκρη της γης, στην Ρωσία, όπου ο Τζανέτος εξασφάλισε μεγάλη περιουσία και ζωή γεμάτη απολαύσεις για την γυναίκα του και τον γιο τους .

"Είχα συνεννοηθεί με τον Κανέλλο να μην είναι κανένας εδώ."είπε εκείνος κάπως ενοχλημένος.

"Τεχνικά δεν μένω εδώ , τα δωμάτια του προσωπικού είναι στην άλλη άκρη του κτήματος. "

"Τέλος πάντων."

Ήταν πολύ απόμακρος αυτός ο ξένος, σαν να μην είχε αίμα ελληνικό, μόνο ρωσικό και παγωμένο.

Το βράδυ προς έκπληξη της , ένας χτύπος έσπασε την ηρεμία που επικρατούσε.

"Αν θες και εσύ έλα να φάμε μαζί απόψε. "