Karan'dan
Gecenin sesini duymamla kalbimde bir şeyler hissettim.
Etkilenmiş olamazdım değil mi?
Bu gibi düşüncelerimi dağıtmak için spor yapmaya karar verdim.
&&&&&&&&&&
Sporumu çalan telefonum böldü. 'Kraliçem' yazısını görmemle annem olduğunu anladım
"Efendim" dedim. "Oğlum napıyorsun" dedi annem. "Spor yapıyorum"." o abim mi?, bende konuşmak istiyorum "diyen Merihin sesini duydum
Ve kocaman gülümsedim. " N'apıyorsun abim"dedim Melih hitaben. "Minecraft oynuyorum abi" dedi Merih.
"Abi" dedi Merih. "Ne zaman buraya geliceksin seni çok özledim"dedi." Bilmiyorum abim ama en kısa zamanda gelicem "dedim.
" Abim sporunu yapsın biz onu tutmayalım, görüşürüz oğlum "dedi annem. " görüşürüz anne"
Telefonu kapattıktan sonra düşünmeye başladım. Belki en büyük şansım ailem ve arkadaşlarımdı. Kardeşim ailemizin umuduyla.
Dedem vefat ettikten sonra onun varlığı bize ilaç gibi gelmişti. Arkadaşlarıma gelirsek onlarla yani Mert ve Burakla ortaokul sonda tanışmıştık.
Burak ve Mertle şans eseri aynı liseye gitmiştik ve orada Buğrayla tanışmıştık. Arkadaşlığımızın ya da kardeşliğimizin bu kadar uzun süreceğini düşünmemiştik.
Üniversite olarak da hepimiz izmir istemis, kazanınca da birlikte kalmaya karar vermiştik. Bunları düşünmeyi bir kenara bırakıp yanlarına gitmeye karar verdim.
&&&&&&&&&&&&
Yine olduğu gibi sürekli aklıma Gece geliyordu. Galiba bir süre aklımdan çıkmayacaktı.Düşüncelerimi kesen şey duvara toslamamdı.
İstemsizce "Ahh" diyip geri çekildim ve kafamı ovuşturmaya başladım. Şuan burada bizimkiler olsaydı dillerinden düşemezdim.
Hiçbir şey olmamış gibi bizimkilerin yanına ilerledim. Beni ilk fark eden Burak oldu.
Bana baktıktan sonra kafasını bir şeyler anlatan Buğraya çevirdi ama sankı bir şey fark etmiş gibi hızla yine bana çevirdi.
Gözleri anlımda durdu ve gülmeye başladı. "Oğlum anlına noldu? " dedi gülmelerinin arasında. "Siktir" Dışımdan sessizce dediğim şeyle hızla arkamı dönüp lavaboya ilerledim.
Aynadan anlıma baktığımda çok fazla kızardığını fark ettim. Pat diye içeri dalan Burak ve diğerleriyle irkilip anlımı elimle kapattım.
"Aç lan anlını" diye bağıran Burakla Buğraya döndüm. "Açıcam ama gülmiyeceksiniz" dedim. Hepsi hep bir ağızdan "tamam" dediler.
Açtığım zaman Burak ve Buğra kahkaha patlatırken Mert ciddi ifadesinı koruyup hızla yanıma geldi. Önce anlıma baktı ve "Gel buz koyalım" deyip beni içeri sürükledi.
Koltuğa oturup Merti beklerken yerde yatıp gülen Pardon anıran Burak ve Buğraya baktım.
Ardından Buğra "Gece galiba sesiyle aklını almış" dedi Buğra gülmelerinin arasında.
"Oğlum var ya siz bittiniz benden kaçacak delik arayın" dedim sinirle ve onları susturacak bombayı ortaya attım.
"Siz boş boks torpası yapıcam " dediğim an tahmin ettiğim gibi ikisi de dut yemiş bülbüle döndüler.
İkisi de önce yüzüme baktılar. Sonra Buğra "sen ciddisın" dedi. Ben kafamı sallayınca, ikisi birbirine baktı ve koşmaya Başladılar.
Koşarken nerdeyse ayakları g#tlerine değecekti
Onlar giderken ise ben kahkalarla gülüyordum.
&&&&&&&&&
Burak:Geceaşkım
Burak:Gecee
Burak:kızz bak bi
Siz:yine ne oldu?
Burak:sen sesinle Karanın aklını almışsın
Siz:ne diyorsun oğlum sen?
Buğra:diyoruz ki, sen ses kaydı attıktan sonra senin sesini düşünmekten kafasını duvar vurmuş
Siz:siktirin gidin ya
Karan :oğlum sizi boks torbası yapmayacağım
Karan:daha kötüsü
Karan:ikinizin ağzına limon sıkıcam
Burak:siktir
Mert:siz kaşındınız
Mert:size şimdiden Allah Rahmet Eylesin
Siz:sjjsjsjjsjsjsjjsksj
Siz:Geçmiş olsun Burakaşkım ve Buğracım
&&&&&&&&&&&&KESTİKK
Bölüm nasıldı?
Siz tatlı atışmalar nasıldı?
Çarşamba görüşürüz
Öpüldünüz 🖤
