Gece'den
Odada bir ileri bir geri gidiyordum. Kaç saat olmuştu ama onlara bir türlü ulaşamamıştık. Aklıma gelen bir fikirle kızlara döndüm.
"Kızlar oraya gidelim mi? " diye sordum. Yüzlerinden bu fikri mantıklı buldukları anlaşılıyordu.
"Konum var mı ki? " diye sordu Güneş. "Karan ve Burak kavgasında Burak konum atmıştı "diye cevap verdim.
Güneş ve Elis aydınlanmış olacak ki ikisi de aynı anda 'hazırlanın' dediler. Onların bu hallerine gülüp koşar adımlarla odama gittim.
&&&&&&&&&
Yola çıktığımızda Elis ve Güneş onlara ulaşmaya çalışıyordu. Ben yola odaklanmış bir şekilde giderken arkadan Güneşin 'yavaşla' dediğini duydum. O söylemeseydi 160 ile gittiğimi fark etmemiştim..
Hızımı düşürüp biraz ilerledikten sonra kocaman harflerle yazılmış İZMİR yazısını görünce gülümsedim. Konuma döndüğümde yarım saatlik yolumuz kaldığını gördüm.
&&&&&&&&
Oraya vardığımızda hangi ev olduğunu bilmediğimiz için evlerden birine sormaya karar verdik.
Balkonda oturan bir teyzeye seslendim.
"Teyzecim biz birinin evini arıyorduk da" dedim teyzeye hitaben. "Söyle kızım bu mahallede bilmediğim biri yoktur" dedi teyze.
"Karan, Buğra, Mert ve Burak bu dörtlünün evini arıyoruz teyze" dedim duyması için sesimi yükselterek. "Şu ev kızım " dedi tam yanımızda duran lacivert evi göstererek. "Çok teşekkürler teyze" dedim minnetle.
Ardından hızla o eve yöneldik. Kapıya geldiğimizde ' burak adlı kişi evde bu yüzden zile basmayın'
Adlı yazıyı görünce güldüm.
Doğru ev olduğuna daha da emin olduktan sonra inat olsun diye zile bastım
Kapı açıldığında nefesimi tuttum ama bizi bir kadın karşıladı. Kıyafetlerinden anlaşıldığı üzere hizmetliydi."Buyrun kime bakmıştınız" tam cevap verecekken arkadan Burağın sesini duyduk.
"Kimmiş Meryem? " onun sesiyle cevap vermeden hızla eve girdim. Burak beni görünce hızla ona ilerleyip hemen ona yumruk attım.
Biraz sert vurmuş olmalıyım ki yere düştü.
"Siz nerdesiniz ne kadar merak ettik farkında mısınız? "Dedim sesimi hafif yükselterek sinirden elim titremeye başladığında hemen devam ettim.
"O 200 kere aradığım Karan nerde? " dedim. O sırada arkadan gelen sesle arkamı döndüm "Buradayım" hızla yanına ilerleyip çevik bir hareketle ona da yumruk attım.
Bunu beklemediği için bir an sendelese de düşmedi. Karanı gördüğümden dolayı ellerim dahada titrerken kızlara hitaben " benim sakinleşmem gerekiyor dışarıdayım" dedim ve dışarı çıktım.
Hızla arabaya ilerleyip çantamı açtım ve içinden 3 adet hap çıkardım. Ağzıma atacağım sırada biri elimi tuttu. Tutan kişiye baktığımda Karan olduğunu gördüm
" Özür dilerim size haber vermeliydim" dedi. Bu dediğine cevap vermek yerine hızla sarıldım.
Ne yaptığımı fark ettiğimde ise her şey için çok geçti. O ise benim bu hareketime karşı kaskatı kesilmişti.
Ama en sonunda o da ellerini belime dolayarak sarıldı.
Ve beklemediğim bir şey yaptı:Yüzünü boyun girintime sokup derin nefes aldı. Bu hareketiyle kaskatı kesilen bendim.
&&&&&&&&&
Şimdi salonda oturmuş onların yapacağı açıklamayı bekliyordum.
Söze Mert girdi " Direk ne olduğunu söyleyeceğim "dedi ve devam etti."Karan bıçaklandı "
Aniden gözlerim şaşkınlıkla açıldı ve hemen Karana dönüp onu incelemeye başladım.
Tam bir şeyi olup olmadığını soracakkken o direk söze girdi "Merak etmeyin bir şeyim yok ufak bir yaralanma " onun konuşmasıyla hemen ben karşı çıkarcasına konuşmaya başladım.
"O yüzden mi kaç saattir bir şey yazamayacak kadar kötüydün"
Ani çıkışım karşısında irkilmişti. Onun bu hareketine karşı bir gülme sesi geldi . Kafamı gülme sesinin oraya çevirdiğimde ise Burağın gülmemek için eliyle ağzını kapattığını gördüm.
Benim ona sinirli bir şekilde baktığımı gören Burak dayanamayıp kahkasını saldı.
Ben oturduğum yerden kalkıp Burağa doğru ilerlemeye başladım. O ise yerinden kalkıp koşmaya başlamıştı bile.
Ona atacağım bir şey ararken gözüme Güneşin çantası ilişti. Hemen elime alıp ona fırlattım. Tam ensesine isabet etmişti.
O ensesini tutarken duraksadı. Ben de duraksamasından faydalanıp üstüne atladığımda ikimizde yere düşmüştük
Bizim düştüğümüzü gören Karan endişeyle bizim yanımıza geldi. Beni yerden kaldırırken Burak kırgın tutmaya çalıştığı sesiyle "Aşk olsun Karanaşkım beni kaldırmayacak mısın? " dedi
Karan ise onu umursamayıp yürürken kısık sesle 'geber' dediğini duyunca kahkamı salmıştım.
&&&&&&&
Mert sakin bir şekilde olayları anlatmıştı.
Ben Burağa ve Karana attığım yumruklardan dolayı özür dilerken onlar ise pek umursamıyordu.
Burak "Elin ağırmış kızım ya"dedi ve devam etti "O kasların gerçek olduğuna bir kez daha emin oldum" dedi Burak
Biz onun dediğine gülerken ben tamamlandığımı hissetmiştim
Ama bilmediğim bir şey vardı
Diğerlerinin de aynısını hissettiğini bilmiyordum.
&&&&&&&
Bölüm nasıldı?
En sevdiğim bir diğer sahnede buydu.
Sahneyi heyecandan yazamadığım bir an da olmuştu
Neyseee
Bu arada okul da bitti
Hepinize iyi tatiller😇
Öpüldünüz 🖤
