Love For Love's Sake / Aşk Üstünlüğü Bölgesi [BL Novel TR Çeviri]

Bölüm 28

[S: Mutlu bir yaşam için ne gereklidir?]

[C: Bir ev ve istikrarlı gelir.]

Daha sonra ortaya çıkan mesaj daha önce gördüğüme benziyordu. Kendi el yazım gibi görünen şey bile.

[Alt Görev: Cha Yeowoon'un ara sınav sıralamasını 10. sıraya yükseltin.]

10'uncu mu? Okul sıralaması mı? Sınıf sıralaması olacağını düşünmüştüm. Tıpkı önceki Alt-Görev gibi, belirsizdi.

Cha Yeowoon'a bir arkadaş buldum ve şimdi notunu yükseltiyorum. Zamanlamada sanki birisi düşüncelerimi okuyormuş gibi hissettim.

Yanlış hatırlamıyorsam bundan sonraki sondu...

[Birikmiş olumluluk: 130]

[İpucu tetiklendi. ]

Beklenildiği gibi.

Geçen sefer birikmiş olumluluk 15 iken şimdi 130 oldu. Sayının ardındaki anlamı tahmin etmek zordu.

Mantıklı şüphe yeniden devreye girdi. Bu romansı dünyaya atılmamdan sonra ortaya çıkan ve bana çeşitli görevler veren bu sistemin kendine ait bir kişiliği veya iradesi olabilir miydi?

"Neden birdenbire benden bunu yapmamı istiyorsun?"

Sanki bir soruya cevap veriyormuş gibi bir ses duydum.

Etrafa baktığımızda tabii ki sadece ben ve Cha Yeowoon vardı. Omurgamda hafif bir ürperti hissettim. Ses sinir bozucu derecede tanıdıktı.

O benimdi.

"Çünkü her şeyin bir amacı vardır. Özenle yaz."

Daha sonra başka bir ses konuşmaya devam etti. Bu da tanıdığım bir sesti.

Beklendiği gibi bu, sistem penceresinin sağladığı 'ipucu' idi.

"Sunbae bana yazmamı söylediği için yazacağım."

"Mutluluk kelimesi çok belirsiz, dolayısıyla kriterler önemli. Değil mi?"

Sunbae.

Konuşmanın ana karakterinin kim olduğunu anladığımda kafama darbe almış gibi hissettim. Burada uyanmadan önce yazdığım ve konuştuğum kişi. Bu kıdemlinin sesiydi.

"Kriterlerini kendin belirlersen kendini haksız hissetmezsin."

Aniden aklıma sırıtan bir gülümseme geldi.

Ama hepsi bu.

Sunbaenin neye benzediğini hatırlayamadım. Kesinlikle yakındık. 29 yaşında hala yalnız bir insan olmama rağmen son sınıfa yakındım. Bu arada...

Onun adı neydi?

"Sunbae."

Kafam karışmış düşüncelerim netleştiğinde karşımda Cha Yeowoon'u gördüm.

"Sorun ne?"

"...önemli değil."

"Bir sorun mu var? Hasta mısın?"

Bana endişeyle baktığında başımı salladım.

Ama şimdi endişelenmek hiçbir şeyi çözmeyecek. Hayatta öğrendiklerimi yapmaya karar verdim. Bazen şimdilik çözemediğiniz şeyleri bir kenara bırakmak zorunda kalırsınız.

Hemen çözümü olmayan bir konu üzerinde kafa yormanın faydası olmaz.

Eldeki göreve odaklanmak daha etkiliydi.

Bu sefer bir son tarih bile vardı. Ara sınav.

Her ne kadar üç haftadan kısa süre kalma sorunu olsa da, diğer olasılıkları düşünmeden önce denemek en iyisiydi.