Gerçek Ailem Mi?

4.Bölüm - Sen Hayırdır Oğlum?

"Bu kim ulan!" diye şaşkınlıkla konuşup kocaman gözlerle karşımdaki ikizime baktım.

Ama o benim gibi şaşırmamıştı sadece bir an benim tepkime karşı irkildi o kadar daha sonra ise kin ve nefret bürümüş gözlerini bana dikti.

Aylin hanım ve Adnan bey dışında neden herkes bana böyle bakıyor ki? Hayır oğlum ne yaptım sanki? Tipim filan mı kayık acaba ya...

Ben hala karşımda bana adeta öldürecekmiş gibi bakan ikizime şaşkınlıkla bakmaya devam ediyordum. Bizim bu garip bakışmamızı ise Aylin Hanım ın mahçup bir şekilde konuşması böldü.

"Oğlum bu senin ikizin Emre. Sen garip bir tepki verirsin diye hemen söylemek istemedik. Kusura bakma"

Tam ona cevap verecektim ki Emre soğuk bir şekilde konuşmaya başladı.

"Ben onun ikizi falan değilim anne. Anlamanız için daha kaç kere söylemem lazım bunu?"

" Oğlum ne biçim konuşuyorsun sen böyle? O senin ikizin, o Ege gibi biri değil lütfen böyle yapma." diye yeniden kırgınlıkla konuştu Aylin Hanım.

"Ya nasıl bu kadar emin olabiliyorsunuz anlamıyorum cidden! Nasıl güveniyorsunuz şuna? Yine aynı şeyleri mi yaşamak istiyorsunuz anlamıyorum ki!" diye sinirle konuştu Emre.

" Oğlum yeter artık böyle konuşma kardeşin o senin!" dedi otoriter bir sesle Adnan Bey.

" Ne yeteri ya ne yeteri abim haklı, ne diye aldınız ki sanki şunu eve! Yine aynı şeyleri yaşayacağız işte anlamıyor musunuz? " diye aynı sinirle konuştu ergen Yağız.

"Oğlum sen de mi? Ayrıca abin haklı falan değil. Önyargı ile yaklaşmayı kesin!" dedi Aylin Hanım.

Ohhh valla ne güzel eve geleli daha 15 dakika falan oldu ama şimdiden çıkan kaosa bak...anladım ben asla huzurlu bir evde yaşayamayacağım ya. İlla ki her zaman bir kavga gürültü olacak yani. Belki burada biraz da olsa farklı olur dedim ama nerdeee bende o şans! Üstelik benden nefret eden iki tane varlık da var burda ya Allahım birisi de ergen! Bide bunlarla uğraşıcam. Düşüncesi bile yorulmamı sağlıyor. Ama Bi dakika lan ben çok uzun süre sessiz kaldım. Bir atak yapmam lazım çünkü şuan benim hakkımda bir konuşma geçiyor.

" Ya hala anlamadınız dimi Allah aşkına geri götürün şu salak şeyi aldığınız yere!" dedi mal Emre

" Hop orada bir dur lan! Bir kere ben salak filan değilim ayrıca kesin senden zekiyimdir zira ben insanlara karşı önyargıyla falan yaklaşmıyorum. Bir de sakın benden bir daha sanki bir eşyaymışım gibi bahsetme. Ayrıca ne bu tavırlar falan ben sanki bu durumdan çok mutluymuşum gibi davranıyorsunuz. Bir kendine gel hadi bu velet ergen filan da sana noluyor oğlum. Sen hayırdır? " diyip Emre yi bir güzel zort ettim.

Yeniden konuşmaya yeltenmişti ama ben ondan önce davranıp Aylin Hanıma döndüm ve konuşmaya başladım.

" Benim acaba dinlenebileceğim bir oda filan var mı? Bu olaylar tahmin edersiniz ki beni çok yordu. "

"Elbette oğlum var tabi ki. Yağız oğlum hadi abine odasını göster"

Yağız tam karşı çıkmak için ağzını açacaktı ki Adnan Bey in delici bakışları yüzünden susmak zorunda kaldı ve birlikte 3 kat çıktık.

Evet yanlış duymadınız tamı tamına 3 kat. Benim odam 3.kattaymış. Ve bilin bakalım benim odamın yanında kimin odası var? Evet doğru tahmin tabiiki de Emre nin odası. İkiz olduğumuz için odamız yan yanaymış.