Παιχνίδι Εξουσίας |#SCBC2024|

Μια ομάδα, ένας κοινός σκοπός

CHAPTER ONE : STEFAN KRAUSE

Άνοιξη 2024, Βερολίνο Γερμανία

1 βδομάδα αργότερα

Ο Ισαάκ κοιτάζει τα απομεινάρια της φωτιάς. Το κτήριο είχε παραμορφωθεί εντελώς με αποτέλεσμα να μην θυμίζει έναν ιερό ναό, αλλά ένα μέρος εμπόλεμης ζώνης. Παραμερίζει με το πόδι του μερικά τούβλα και ξύλα και μπαίνει μέσα αδιαφορώντας για την ταμπέλα απαγόρευσης που είχε τοποθετήσει η αστυνομία. Κοιτάζει γύρω του, ο πολυτελής πολυέλεος που είχε αντέξει χρόνια πριν την πυρκαγιά τώρα βρίσκεται στο έδαφος σε μια μάζα από σίδερα. Σαν όμως ο Θεός να του χαμόγελα και του δείχνει τον δρόμο, τον αστέρι του Δαβίδ έχει παραμένει ανέγγιχτο στο έδαφος πάνω ακριβώς από την είσοδο της καταπακτής.

Την ανοίγει και εισβάλει μέσα. Η σκόνη θολώνει το οπτικό του πεδίο και του προκαλεί βήχα. Τρεις εβδομάδες αργότερα από τον τραυματισμό του και ακόμα ένιωθε κουρασμένος. Μερικά από τα τραύματα στο πρόσωπο του είχαν αφήσει το σημάδι τους αλλά δεν είχε χρόνο για επιπλέον ξεκούραση. Έπρεπε να βιαστεί αν ήθελε να τελειώνει με τον Στέφαν μια και καλή. Αυτή η σκέψη του προκαλούσε θλίψη, ποτέ δεν πίστευε ότι θα έφτανε σε σημείο να αποχωριστεί τους μασκοφόρους.

Κοιτάζει γύρω του καχύποπτος προσπαθώντας να την βρει και όταν εντοπίζει ένα μικρό σακίδιο επάνω στο τραπέζι, χαμογελάει σίγουρος πως θα την έβρισκε εδώ. Ένα τρίξιμο στο πάτωμα τον κάνει να γυρίσει το σώμα του όχι όμως τόσο γρήγορα όπως συνήθως. Πριν το καταλάβει βρίσκεται κολλημένος στον τοίχο με ένα μαχαίρι στο λαιμό του.

" Σκούριασες." Η Σάρα γελάει ειρωνικά και θριαμβευτικά στο πρόσωπο του. Ο Ισαάκ την μιμείται και με μια μόνη του κίνηση την ρίχνει στο πάτωμα με το στομάχι στο έδαφος όσο εκείνος ανεβαίνει πάνω στην πλάτη της. Το μαχαίρι βρίσκεται στα χέρια του, κοντά στον λαιμό της.

" Ή απλά σε άφησα να με νικήσεις." Σηκώνεται από πάνω της και τοποθετεί το μαχαίρι που  δεν του έδωσε ποτέ πίσω την προηγούμενη φορά στη θήκη του.

" Δεν είναι σωστό να κλέβεις τα πράγματα των άλλων." Την πειράζει και τείνει την παλάμη του για να την βοηθήσει. Η Σάρα με πείσμα αρνείται την βοήθεια του και σηκώνεται μόνη της. Τινάζει τα ρούχα της και τοποθετεί τα χέρια της κάτω από το στήθος της.

" Αν δεν έκλεβα θα είχα μείνει μισή." Ο Ισαάκ γνέφει θετικά.

" Είχες πει ότι την επόμενη φορά που θα με δεις θα με σκοτώσεις. Να αρχίσω να φοβάμαι για τη ζωή μου;" Ναι, το είχε πει. Αλλά δεν μπορούσε να σταματήσει να την σκέφτεται όλο αυτό το καιρό στο νοσοκομείο. Έξυπνη, πονηρή, τολμηρή και γενναία. Την ήθελε και όχι μόνο στην ομάδα του. Την ήθελε ολοκληρωτικά.