ဘစ်ဘောစ့်တွေရဲ့ ပြုစုပျိုးထောင်ခြင်းကိုခံရသော သမီးငယ်လေး

အခန်း ၅ မှ ၁၀

Unicode

အပိုင်း (၅)

ရွှီကျင်းဒေါသထွက်သွားသည်။ သူ့ဒေါသကြောင့် အနည်းငယ် နာကျည်းသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

ဂိမ်း၏သတိပေးချက်ကြောင့် သူဒေါသထွက်ခဲ့သည်။ဤဂိမ်းက သူ့ကို တိတ်တဆိတ် ဆန့်ကျင်နေသည်ဟု ထင်မိနေဆဲဖြစ်ပေ၏။

သူစိတ်မကောင်းဖြစ်ခဲ့ရသည့်အချက်မှာ- ဖခင်သည် သမီးဖြစ်သူ နှစ်သက်သောဝက်ဝံရုပ်ကို ချုပ်ပေးရာတွင် အလွန်ဂရုတစိုက် ကူညီပေးခဲ့သော်လည်း သူ့အမူအရာကို အဘယ်ကြောင့် သဘောမပေါက်ခဲ့သနည်း။

"ဘာလို့လဲ -၅၀လဲ။" ရွှီကျင်းသည် ဂိမ်းကို ဒေါသထွက်သွားသည်။ သူ့ကလေးကိုမူ အပြစ်မတင်နိုင်ချေ။ "ဘာလို့ အကြောင်းပြချက် မပေးတာလဲ။ -10 ချက်ခြင်း -50 ဖြစ်သွားပြီး ဘာမှပြန်မပြောဘဲ သေသွားပြီလားဟ။"

စာကြောင်းတစ်ခုကို ပေါ်မလာမီ စနစ်သည် အချိန်အတော်ကြာယူခဲ့သည်- [အဘယ်ကြောင့် ၎င်းသည် -50 ဖြစ်သည်ကို သင်တကယ်မသိနေတာပါလား။]

ရွှီကျင်း ။ "..."

"ဒီစနစ်က သူ့ကို ကြိမ်းမောင်းနေတာ မဟုတ်လား။ "ဟမ်....ဒါသူ့ကို ကြိမ်းမောင်းလိုက်တာမလား။

အင်ပါယာ၏ အချစ်ဆုံးမင်းသား၊ သတ္တမမြောက်မင်းသား၊ အဆင့်အတန်းမြင့်မြင့်နဲ့ မွေးကတည်းက ပျားရည်အိုးထဲမှာ ရေချိုးခဲ့ရပြီး သူ့ကို ဘယ်သူမှ ဆူပူကြိမ်းမောင်းခြင်းမျိုး မရှိချေ။ ဧကရာဇ်က သူ့အား ဆူပူကြိမ်းမောင်းသည်ကို မဆိုထားနှင့် အခု စနစ်တစ်ခု၏ ကြိမ်းမောင်းခြင်းကို ခံနေရပေသည်။

ရွှီကျင်းသည် စနစ်အား ဆက်လက်ငြင်းခုံလိုသော်လည်း ပျန့်ပျန့်၏ ခေါင်းထက်တွင် စပီကာအိုင်ကွန်တစ်ခု ပေါ်လာသည်ကို သတိပြုမိသောကြောင့် စနစ်နှင့် စကားပြောဆိုခြင်းကို စိတ်မ၀င်စားတော့ပေ။ ၎င်းကိုဖွင့်ရန် အိုင်ကွန်ကို နှိပ်လိုက်သောအခါတွင် သူ၏ အဖိုးတန်သမီးတော်၏ နူးညံ့သောအသံ ထွက်လာလေသည်။ "ဂရေးရေ..... အိမ်ထဲမှာ မမြင်ရတဲ့ လူတစ်ယောက်ရှိနေတယ်လို့ ခံစားရတယ်။ "ရွှီကျင်း အံ့သြသွားပြီး ဝမ်းသာသွားသည်။ သူက ဂုဏ်ယူစွာဖြင့် ပြောသည်။ "ဒါမှ ငါ့သမီးပဲ။ ပျန့်ပျန့်လေးက ဉာဏ်ကောင်းလိုက်တာ။"