Sinandal ko ang sarili sa pader sa may likod ng hospital. Hindi ko makayanan ang natutunghayan sa loob kaya mas napagdesisyunan kong umalis na lang at pumunta dito.
Maraming tao sa may garden, at dito lang sa hallway na ‘to ang halos walang dumaan. Naupo ako sa lapag at niyakap ang aking tuhod.
Hindi pa man ay nagsisimula na namang lumabas ang luha sa aking mga mata, walang kapaguran. At doon ay hindi ko na mapigilang kaawaan ang sarili.
Naiinggit ako ngayong na kay Monica ang lahat ng atensyon nila. Si mom, nakita ko kung paano niya alagaan si Monica kanina na parang tunay niyang anak.
And it hurts.. Hindi niya ako naaalala tapos ngayon ay may tinuturing na rin siyang ibang anak bukod sa akin.
The love linger on her eyes as she stared at Monica ripped my heart. Samantalang sa akin ay puro pagtataka, na kahit pati ang puso niya ay hindi ako kilala.
Ga'non ba talaga? kinalimutan na ako ng lahat? paano na lang kung matapos ang buhay ko ngayon?
Tinuyo ko ang sariling luha at huminga ng malalim. Kahit yata ang paghinga sa akin ay masakit na. Halo halo ang emosyon nararamdaman ko. Madaming senaryong pumapasok sa isip ko at hindi ko alam kung tuluyan na nga ba akong mawawala sa katinuan.
Gusto kong.. gusto ko ng magpahinga.. pero kahit ‘yon yata ay bawal pa. Na parang pinagbabawalan akong magkaroon ng pagkakataong makabangon sa sakit na binibigay sa akin sa mga nakalipas na taon.
Gusto kong puntahan si Ember, dahil sa oras na ito gugustuhin kong kumuha ng lakas kay bulilit. Dahil alam kong sa oras na makita ko siya ay gagaan na ang kahit anong nakadagan sa puso ko.
Ilang araw ko na ba siyang hindi nakikita?Tumayo ako mula sa pagkakaupo ngunit hindi ko inaasahan ang taong makikita ko sa aking harapan.
It was like a dagger piercing my soul, his existence was a daily reminder of the worst years of my life, a living breathing reminder of the pain I endured and the trauma he inflicted. I was stuck between wanting to hurt him back. I saw him again. It felt like the pain was fresh again and reliving all the hurt and fear all over again, it was a living nightmare.
His smug smirk enraged me even more, a reminder that he was still in control of my emotions and that he enjoyed seeing me in pain. His smirk was his way of saying, “I still have power over you” and I hated it.
“We meet again, honey.”
Hearing him call me by that endearment filled me with rage, it was a reminder of all the times he had used it to manipulate me. Hearing him say it now after everything that had happened made my blood run cold and I clenched my fists, feeling the rage surge inside of me even more.
“Don't.. d-don't call me that.” ginawa ko ang lahat upang hindi lumabas ang takot ngunit tila kusang dumulas ‘yon sa bibig ko.
He chuckled and lean down. “Uhuh? don't you miss me, Adee? No one warms my bed anymore at night.” tumaas ang kamay niya at ginamit ang likod ng palad upang haplusin ang pisngi ko na agad ko ring tinabig sa pandidiri.
“D-Don't fucking touch me with that dirty hand.” I hissed at him.
Ngunit imbis na magalit sa sinabi ko ay tila mas nag-apoy ang liyab sa kanyang mga mata habang nakatingin sa akin.
“Hmm, you became fierce huh? dahil ba sa mga lalaking ‘yon? you think they can help you?” he laughed and tapped my cheek.
In a blink of an eye, he already grabbed my neck pinning me on the wall while his smirk still kissing his lips.
The fear and anger that I felt was overwhelming and my head was spinning. I tried to push him back, but he was stronger than me and he had a grip on my neck. I could feel his fingers tighten around my neck as he held me against the wall as I struggled against his grip, desperately trying to break free.

BINABASA MO ANG
Their Unrequited Love (Love And Ruin Series #2)
RomanceCOVER FROM PINTEREST A spoiled brat Faith Adee Zcheinder is known as a party girl and a chick girl magnet. She can get anything she wants, even boys in their university. But a college boy named Dalton came into the picture. A cold and mysterious m...