Uni
.
.
ပိုးဟပ်ဖြူ ဆီက ဖုန်းလာတော့ ဆိုင်ကယ်လေတိုးသံနဲ့မို့ ကျော်နေမင်း ဘာမှမကြားလိုက်ရပေ။ ပွဲဖြစ်ပြီးသွားမှ ဖုန်းပြန်ခေါ်လိုက်တော့မည်။ ဝယ်မယ့်သူက ကျောင်းသားဖြစ်ပြီး ကျောင်းသွားတက်ရမှာမို့ ကားဂိတ်မှာ ဆိုင်ကယ်ကြည့်ရန် စောင့်နေလေသည်။ ဆိုင်ကယ်ကြိုက်ရင် တစ်ခါတည်းငွေချေပြီး ကားပေါ်တင်သွားမှာမို့ ကားထွက်ချိန်အမီ ဆိုင်ကယ်သွားပြရမည်။
ကားဝင်းထဲရောက်တော့ ဆိုင်ကယ်ကြည့်မယ့်ကျောင်းသားနဲ့ သူ့အဖေက စောင့်နေကြလေသည်။
" အားနာလိုက်တာ အစ်ကိုရာ။ ကျွန်တော်လည်း ကားထွက်ချိန်ကနီးနေတော့ ဒီလာခိုင်းရတာ။ ''
" မလိုပါဘူးဗျာ။ ''
" ဒီဘီးလား အစ်ကို ရောင်းမှာက... ''
ဆိုင်ကယ်ကို သေချာပြပြီး သေချာရှင်းပြရသည်။ ဝယ်ရောင်း လုပ်ရတာမလွယ်။ ဝယ်သူ လိုချင်တာကို ကွက်တိကျအောင်ပြောတတ်ရသည်။ ရှင်းပြတဲ့ထဲ အမှားပါပြီး ဝယ်သူက သဘောမကျဖြစ်သွားလျှင် လေကုန် လူပန်းတာပဲ အဖတ်တင်ပြီး ပွဲဖြစ်မှာမဟုတ်ပေ။
" လျှော့ပါဦး ဘီးကတော့ကြိုက်တယ်။ ကာဗာတွေက ဆေးမှုတ်ထားတာတွေမလား ''
" မလုပ်ပါနဲ့ဗျာ။ ဆေးမှုတ်ပေမယ့် အော်ဆေးအတိုင်းရအောင် ရှယ်လုပ်ထားရတာ။ ကျန်တာ ဘာမှမပါသေးဘူး လက်ခချည်းပဲ ၂သိန်းကျော်ကျထားတာ ''
" လုပ်ပါဗျာ မိတ်ဖြစ်ဆွေဖြစ်ပေါ့ ''
ညှိရင်းနဲ့ပဲ ရောင်းထွက်သွားတော့သည်။ ဝယ်သူလည်း စိတ်ချမ်းသာသွားသလို သူကလည်း တော်တော်မြတ်လေ၏။ ကံကောင်းကာ ပေါချောင်ကောင်းရလိုက်တာမို့ အရင်းမများဘဲ ကြိုက်စျေးရောင်းလိုက်ရလေသည်။
" အပြန် ဘာဝယ်သွားရမလဲ ''
ပိုးဟပ်ဖြူဆီဆက်တော့ ဖုန်းကမကိုင်ပေ။ စီးလာတဲ့ဆိုင်ကယ်က ရောင်းလိုက်ပြီမို့ ဆိုင်ကယ် ကယ်ရီငှားရသည်။
" အိမ်ရောက်မှ အတူဝယ်လိုက်တော့မယ် ''
အတွေးနဲ့အတူ သူအိမ်ပြန်ရောက်လာတော့ ငိုနေတဲ့ မငယ်ကိုသာ တွေ့ရလေ၏။
YOU ARE READING
မခွဲအတူ
Teen Fictionငယ်ငယ်ကတည်းက ရင့်ကျက်ပြီး အတန်းခေါင်းဆောင်အမြဲလုပ်ရတဲ့ ကောင်လေး ကျော်နေမင်း ခြူခြာလွန်းလို့ ကျော်နေမင်းက ပိုးဟပ်ဖြူလို့ နာမည်ပေးခံရတဲ့ ကောင်မလေး နေခြည်ထွန်း
