Uni
.
.
မနက်ပိုင်း မမတို့ကို ကန်တော့ကာ ကျော်တို့အိမ်ကို ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ ကိုထွန်းလင်းက လိုက်ပို့ပေးပြီး မမကတော့ ဆိုင်စောင့်နေခဲ့လေ၏။ မိုးက မသည်းပေမယ့် ဖွဲဖွဲလေးရွာနေလေသည်။ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ကျော်က အရင်ဆင်းကာ ထီးဖွင့်ပြီး နေခြည့်ကို လာကြိုသည်။
" လာ မိန်းမ။ ခေါင်းမစိုစေနဲ့နော် ဖျားမယ် ''
" အင်းပါ။ ကိုထွန်းလင်း... သမီးတို့ဝင်တော့မယ် ''
" အေအေ ပြန်မယ့်အချိန်ဖုန်းဆက်လိုက်။ လာကြိုမယ်နော် ''
" ဟုတ် ''
ကားသံကြားလို့ထင်သည်။ မေမေကိုယ်တိုင် လာကြို၏။
" ဖေဖေတို့ရော မေမေ့ ''
" အထဲမှာ ရှိတယ်။ မကြီးက သူ့ယောင်းမလာမှာမို့တဲ့။ တစ်မနက်လုံး မီးဖိုချောင်ထဲကကို မထွက်ဘူး ''
ထူးထူးခြားခြား နေခြည့်ကို ကြည့်ကာ ကြည်ကြည်သာသာစကားဆိုတာမို့ ကြောင်အမ်းနေရသည်။ မေမေမှ ဟုတ်ပါလေစ ဟု ထင်မိသည်အထိပင်။
" သမီးတို့လာကြပြီလား ''
ဖေဖေကတော့ ထုံးစံအတိုင်း နေခြည့်ကို အဓိကထားကာ ကြိုလေ၏။
" လာကြပြီးလားဟေ့။ ''
" မကြီး ''
မကြီးကထွက်လာတော့ နေခြည်ပြေးသွားကာ မကြီးလက်မောင်းကို ချိတ်ထားလိုက်သည်။
" ထမင်းစားကြမယ်လေ ''
" မနက်စာစားလာခဲ့တယ် မကြီးရဲ့ ''
" ဟင်... ဒီကဖြင့် မနက်စာစားဖို့စောင့်နေတာ။ သီးစုံထမင်းတောင်ကြော်ထားသေး။ ပူပူနွေးနွေးလေး ''
" ပြန်စားလိုက်မယ်လေ မကြီးရဲ့။ ဘာဖြစ်လဲ ''
နေခြည် အများကြီးမစားနိုင်ပေမယ့် မကြီး ပင်ပန်းရကျိုးမနပ်မှာစိုးလို့ စိတ်ချမ်းသာအောင် ကြံရသည်။ နေခြည်တို့ကို စောင့်နေကြတာမို့ ဘာမှမလုပ်သေးခင် အထုတ်ပလုတ်တွေချထားပြီး မနက်စာပြင်ရသည်။ မကြီးလက်ရာကတော့ မပြောင်းမလဲ ရှယ်အတိုင်းပင်။
" ဟိုမှာ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ချက်တော့ရော အဆင်ပြေလား ညီမလေး ''
" မပြေပါဘူး။ မကြီးညီမက ကြက်ဥလောက်ပြုတ်တတ်တာ ''
YOU ARE READING
မခွဲအတူ
Teen Fictionငယ်ငယ်ကတည်းက ရင့်ကျက်ပြီး အတန်းခေါင်းဆောင်အမြဲလုပ်ရတဲ့ ကောင်လေး ကျော်နေမင်း ခြူခြာလွန်းလို့ ကျော်နေမင်းက ပိုးဟပ်ဖြူလို့ နာမည်ပေးခံရတဲ့ ကောင်မလေး နေခြည်ထွန်း
