Part-10

544 17 5
                                    

Unicode

ခဏအကြာ...

"ကလေးမကားပေါ်တတ်တော့လေကွယ်ဘာလဲတို့ကိုယ်တိုင်ချီပြီလာခေါ်ရမှာလား"

"ဟာတီချယ်နော်ပေါက်ကရတွေအဲ့လောက်ထိမလိုပါဘူးလမ်းတော့လျှောက်နိုင်ပါသေးတယ်ဟွန့်"

"ဟုတ်ပါပြီစွာတေးလေးရယ်"

အရွဲတိုက်ချင်တယ့်စိတ်နဲ့သာနာနေတယ့်ခြေထောက်ကိုအားတင်းထားပြီတော့ကားနားကိုရအောင်တော့သွားလိုက်တယ်..

"မင်းအိမ်လိပ်စာတို့ကိုပြောအုန်းလေလမ်းမသိဘဲတို့ကမင်းကိုလမ်းဘေးမှာချထားခဲ့ရမှာလား"

"ချထားခဲ့လိုက်လေအခုတစ်ခါထဲဆင်းနေခဲ့တော့မယ်ကိုယ့်ဘာသာပဲသွားတော့မယ်"

ကားတံခါးဖွင့်မယ်အလုပ်..

"အော်ဟိတ်တီချယ်ကစတာပါကွယ်မျက်နှာကြီးကဆူပုတ်နေတာပဲတို့ကိုလည်းထော်နေတယ့်နှုတ်ခမ်းနဲ့ထိုးမိနေပါအုန်းမယ်"

"ဟွန့်အပျိုကြီးလားတော့မသိဘူးတော်တော်ပွစိပွစိနိုင်လွန်းတယ်"

"ဘာ!!!ဘာပြောလိုက်တာလဲ"

"ရှင်အယ်ဟိုအိမ်လိပ်စာပြောမယ်လို့ပြောတာပါ'

"ဟွန်းကြားတယ်နော်အလုပ်ခံထိမယ်..ဒါနဲ့တီချယ်ဝင်စရာလေးတစ်ခုရှိလို့မင်းအဆင်ပြေနိုင်မလား"

"ဟုတ်ပြေပါတယ်..အိမ်ကိုတော့ဖုန်းဆက်ထားလိုက်မယ်..စိတ်ပူနေမှာဆိုးလို့"

"ဟုတ်ပါပြီ"

ကားပေါ်မှာခဏတာတိတ်ဆိတ်သွားခဲ့သည်။

မိနစ်၂၀လောက်ကားမောင်းလာတော့...

"ဟဲလိုဘေဘီတီချယ်ရောက်နေပြီဆင်းလာခဲ့တော့နော်အောက်မှာစောင့်နေတယ်"

"သီရိအဆင်ပြေတယ်မလားတို့တပည့်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ဒီနေ့ချိန်းထားလို့လေအဲ့တာကြောင့်တစ်ခါထဲသူကိုဝင်ခေါ်လိုက်တာ"

"ဟုတ်ရပါတယ်တီချယ်သီရိကတောင်အားနာနေရပြီသွားစရာရှိတာကိုသီရိကဝင်နှောက်ယှက်သလိုဖြစ်သွားလို့"

"မဟုတ်တာသီရိကလည်းတီချယ်တပည့်အသစ်လေးပဲလေ"

"ဟုတ်"

မြတ်နိုးမိတဲ့ပင်မြင့်ထက်ကသဇင်ပန်းလေးတစ်ပွင့်Where stories live. Discover now