33. BÖLÜM

50 4 186
                                    

Saçlarım bir kâbusa dönmüştü.

Özenle yapılmış dalgalarım şu anda yumak kütleleri halindeydi.

Görünen o ki Bay Ryan saçımı çekmeyi seviyordu.

Bunu hatırlamam gerekecekti.
Bir saniye.

Ne bunu da nereden
çıkarıyordum?

Bunu kesinlikle hatırlamayacaktım.

Yumruğumu tezgâha vurdum ve hasarı incelemek için yaklaştım.

Dudaklarım şişmiş, makyajım akmıştı,
elbisem bollaşmış ve neredeyse üzerimden sarkar hale gelmişti.

Ayrıca bir kez daha iç çamaşırımdan olmuştum.

Orospu. Çocuğu. Bu İkinciydi. Hem, onlarla ne yapıyordu?

“Aman Tanrım!” dedim panikleyerek.

Bir yığın halinde konferans odasında bir yerde durmuyorlardı değil mi?

Belki de onları almış ve bir yere atmıştı.

Bunu kabullenişimin tatminini bile ona yaşatmayacaktım... bu... bu
neydi?

Yüzümü ellerimle ovalayarak başımı iki yana salladım.

Tanrım, her şeyi karmakarışık bir hale
sokmuştum.

Bu sabah geldiğimde kafamda bir
plan vardı.

Kapıdan içeri girecek, o küçük şirin
suratına faturayı fırlatacak ve bir tarafına

SARMAŞIK ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin