Ang pangarap kung ex

Jonah

Mai's Pov

Today is the last day of our client visit. Kim will do a presentation later and i hope she's ready. Maaga akong dumating sa office to prepare everything. Inaayos ko lahat ng mga materials na gagamitin niya. And i check the conference room one last time before leaving. Pag dating sa office ko wala pa si Kim.

Ite-text ko na sana siya ng bigla siyang dumating. "Good morning, baby." Agad naman siyang ngumiti. "Good morning,babe."  sagot niya.

Kim's face looks anxious and worried. Maybe she's nervous about the meeting and i understand. " Are you okay?" tanung ko.

"Yes, Uhm... Si daddy medyo masama pakirandam  nung umalis ako sa bahay. Pero andun naman si Kuya na nagbabantay sa kanya."  Oh? Nilapitan ko siya. " Do you want to go home? I can manage everything naman and this meeting not really important."sabe ko. " No it's okay babe, i want to do this at isa pa andun naman si Kuya."  Okay, you can tell me anytime and we can have this postpone. Alright?"  tumango tango siya na naka ngiti sa akin at ngitian ko din siya.

I kiss her forehead at nag paalam. " i'll see you later baby, clients are here. The meeting will start in an hour pa naman. So a-asikasuhin ko sila muna. " Okay" sagot niya habang naghahanda ng mga gamit niya.

30 minutes later.

Kim's Pov

After minutes of review handa na ako sa presentation ko today. Kinuha ko aking laptop at tumayo para pumunta na ng conference room. Gusto ko din maaga mag handa dun para hindi ako masyadong kabahan. Palabas na ako ng room at biglang nag ring yung cellphone ko. Si Kuya tumatawag. Kinabahan ako sa aking kutob, na alala ko si Daddy. "Hello?."  Kim!! SI DADDY!  Papunta kami now ng ospital!!"

Sa akin pag alala kinuha ko yung  susi ng sasakyan ni Mai at pumunta kagad sa ospital.

Mai's Pov

Fifteen minutes na lang at mag sisimula na yung meeting. Kaya naisipan kung puntahan si Kim. Pag pasok ko ng office ko wala siya. I pick up my mobile and tinawagan yung number niya. Its ringing but she is not answering, tried calling her multiple time still wala pa din sagot. I check the Cr and some areas in building pero hindi ko siya mahanap hanap. This is strange.  Where is she?  habang kinakausap ang sarili ko.

Kaya nag decide na lang ako bumalik ng conference room at mag present sa client today.

Kim's Pov

Pagdating ko ng ospital sinalubong kagad ako ni Kuya. Kita yung paglala sa mukha niya at  nababalisa. "Kim! Mabuti andito kana! Ang daddy kailangan ma operahan kagad! Sabe ng isang doctor traumatic brain injury daw. " Anu?! Bakit anu nangyare?" gulat na gulat kung sabe sa kanya"Hindi ko pa alam, yun lang sabe ng isang doctor sa ER. Inaantay ko pa siyang bumalik."  Napahawak ako sa aking noo sa pag alala. "Kuya tinawagan mo na ba si Ate" uu papunta na siya dito"

Pagkalipas ng ilang minuto dumating yung Ate ko. Tatlo na kaming ng a-antay sa doctor sa ER. Si kuya palakad lakad lang sa paligid. "Ate bili muna na ako ng tubig paalam ko at tumango naman siya sa akin.

Habang papalayo sa kanila biglang tumulo yung luha ko sa akin mga mata. Hindi na ako naka pag pigil at dumaloy na yung mga luha ko na parang ilog na hindi na huminto. Nakayuko lang na naglalakad habang  pinupunsan ito ng kamay ko.

Sa di sinasadya nabangga ko ang isang babae. Nagliparan ang mga hawak niyang mga papel. "Sorry po" sabe ko sa mahinang boses at agad na tinulungan siyang pulutin ito. Tumaas ang aking kilay at nanlaki ang aking mata. Habang inaabot sa kanya yung mga papel. "Hi Mahal" bati niya.

"Jonah???" tawag ko sa pangalan niya. After ng ilang taon nagkita ulit kami. Apat na taon siyang hindi nag paramdam sa akin at bigla na lang nawala ng parang bula. Si Jona ay agent ko dati sa training. Twenty two ako noon at siya naman twenty five. Nagkakilala kami sa class ko hanggang nag ka-ibigan. Nag trabaho siya dati sa BPO habang a-antay ng kanyang medical exam. Pero after ng isang taon namin mag ka relasyon nawala lang siya bigla. "Are you okay? Bakit ka umiiyak" siguro na halata niya mga luha sa akin mga mata. Tumingin lang ako sa kanya at hindi siya sinasagot. Naalala ko yung lungkot at galit ko ng iniwan niya ko. Walang tawag o paalam man lang o anu pang klaseng rason bat nawala  siya bigla.