Ang pangarap kung ex

Emptiness

Mai's

Nang dahil sa anxiety tinapos ko kagad ang meeting sa madaling oras. Pagbalik ko sa office wala parin si Kim. Umupo ako sa sofa. Kinuha ko yung aking cellphone sa akin bulsa, nalungkot ako ng makita na walang mensahe o tawag ky Kim. Habang nilalaro ko yung aking mga labi gamit ang aking mga daliri naalala ko yung sinabe niya kanina. Tumayo ako at kinuha ang susi ng aking sasakyan. Sa kasamaang palad hindi ko mahanap hanap ito. Halos itapon ko na lahat ng gamit ko sa lamesa para mahanap ito pero wala.

Dali dali akong bumaba patungong parking lot.  Malayo pa lang kitang kita ko na wala dun ang akin sasakyan. Napagtanto ko na baka ginamit ni Kim.

Pinuntahan ko yung address kung saan yung sasakyan ko. Mabuti na lang meron naka set up na tracking device. Binababa ako ng taxi sa isang private hospital. Nasa parking nga yung akin sasakyan.

Pagpasok ko dumertso ako sa information. Tinanung yun naka assign kung meron bang Rivino na naka admit. Binigyan ako ng babae ng room kung saan yung Dad niya. Dali dali akong umakyat sa taas. Pero pag dating ko sa room na iyon walang tao. Tinanung ko naman yun nurse sa station. "Nasa operating room po and patient my ongoing surgery." sabe ng nurse. Tumakbo ako ng pagkabilis para pumunta sa OR. Pawis na pawis ako nung makarating. Andun sila Kim kasama yung Kuya niya at isang babae. Hiningal paku ng lapitan siya. " Kim?..aaah.. are you okay?" tanung ko.

Lumapit siya sa akin at bigla niya akong niyakap. Walang lumalabas na salita sa kanya pero ramdam ko yung lungkot at sakit na dinarama niya. Nilapitan kami ng babae na kasama niya. "Kim siya ba yung girlfriend mo? Opo ate sagot ni Kim. "Sa labas na muna kayo mag usap at baka lumabas si Doc."

"Mai halika" sabay na hinawakan yung braso ko. Lumabas kami sa parking para puntahan yung sasakyan. "Sorry Mai at hindi na ako nakapag paalam kanina at sorry din ginamit ko yung sasakyan mo." Okay lang mabuti nga nagamit mo papunta dito. Binuksan niya ang sasakyan at kinuha yung cellphone niya. "Sorry" habang tiningnan mga texts at missed call ko sa phone niya.

"Mai tatawagan na lang kita pag okay na ako dito." Medyo nasaktan ako sa sinabe niya na parang gusto niya na ata akong umalis. Huminga ako ng malalim at inintendi yung sitwasyon niya. "Okay tawagan mo ako ha kung may kailangan ka." Ngunit maikling ngiti lang ang kanyang sagot. Yayakapin ko pa sana siya ng bigla na lang siyang tumalikod at nag lakad palayo sakin. Hindi ko mapagtanto bakit naging iba bigla yung pakikitungo niya sakin. Hinayaan ko na lang siya lumakad palayo at inunawa muna yung sitwasyon niya. Binuksa ko lang ang akin sasakyan at umalis na.

Kim's Pov

Umalis ako kagad dahil ayoko ko makita ni Mai na umiiyak. Dahil sa circumstances sa buhay hindi na pwede maging kami.  Pero hindi ko alam paano sasabihin sa kanya. At ito namang si Jonah hindi ko rin ma intindihan bat gina ganito niya ko. Napaka unfair kay Mai. Gusto kung magalit sa ate ko kanina. Bat ginanun na lang bigla si Mai. Hindi man lang binigyan chance mag pakilala. At si Daddy sana naman okay yung operation niya.

Mai's Pov

Pagdating ko ng bahay nag bihis kagad ako. Nagbihis ako ng pang running. Whenever im sad running helps me to relax. Helps me to think. Most importantly it helps me to become fit and healthy.

Habang tumatakbo iniisip ko si Kim. Sana okay lang siya. Sana tibayan niya yung loob niya lalo na sa mga oras na to. I want to be with her but it looks like na ayaw ng Ate niya. But i totally understand it's a family matter.

After ng isang oras ng pagtatakbu naisapan ko ng umuwi. Pag pasok ng bahay lalo akong nalungkot, sanay naman ako mag isa pero may something na hindi ko ma paliwanag.

Emptiness. I feel empty.