Ang pangarap kung ex

Truth or Dare

Mai's Pov

A month has passed and we're still in the ocean. Right now patungo kami sa Singapore.

Medyo panatag naku ky Dottie. Hindi naman pala ganun ka pasaway. She seems a very different person compare nun una ko siya nakilala.

Nakahiga kami sa bed ko at naka tingin lang sa langit.

"Mai?" tawag niya.

"Hmm?" sagot ko.

"Can we play a game?"

Tumagilid ako paharap sa kanya. " What kind of game?"

"Pero bago niyan. Pwede bang alisin mo muna yun rule #5?

Mukhang alam ko na saan patungo ang larong ito. She will asks million of questions again. At lately kinukulit na ako ng madami.

"Hmm..."napaisip muna ako.

"Okay in one condition. If i stay stop wag mapilit. "

"Game! " napa upo siya sa bed at excited na nag iisip.

"So anu na? What kind of game ba to??" tanung ko..

Ngumit siya na tila my binabalak.

"Truth or dare!!!"

Anu ba yan? Pang high-school?

"Hindi. Sge na. Hindi naman siguro masama kung mag tanung ako kahit konti lang. At isa pa sabe mo pwede ka naman mag stop kung ayaw mo diba."

"Dami mo alam, gusto mo lang mag marites sa buhay ko eh"

Napatawa siya ng malakas sa sinabe ko. And every time na masaya siya deep inside I'm happy too.
Umupo na ako sa bed na naka ekis yung legs kaharap siya.

"Alright. Mai you can say pass if ayaw mong sagutin yun tanong. Okay?

"K.fine.. simulan mo na pagmamadali ko."

"Do you have panic attack? "

Unang tanung palang sapol naku kagad. Tumingin ako sa kanya. Ayoko maging KJ ba't the question is too personal. Bago paman ako sumagot my sinabe na siya.

"Sorry Mai. I saw it in your drawer at every time na ginagamot ko ung ulo mo. Hindi ko maiwasan makita yun at mag taka."

"Can i say dare." sagot ko..

Tawa lang siya ng tawa. Naka tingin lang ako sa kanya na natutuwa.

"Bat ka tuwang tuwa?"

"Ehh, Doctor ako alam ko kung para saan yung gamot nayun tas mag de-dare ka. Sorry Mai."

"Okay! You saw it. You know the answer."
Oh ako naman mag tatanung. Sagutin mo ha.

"What is your full name?"

"Mai, hindi naman yan truth or dare eh. Interview na to eh."

Pinigilan kung hindi tumawa kase tama naman siya.

"Oh sasagutin mo ba o hindi kase ibabalik ko na lang ulit si rule#5."

"Okay fine! My name is Dorothy Jan Porsild. Half Pinay 1/4 Spanish 1-4 American. I'm 26. So anu okay na ba? Or gusto mo din pati address ko. "

Haha! Salamat naman! Sana kinumpleto mo na.

"Okay, my turn! Anu ba trabaho mo dati? Bat you been traveling a lot. Are you working something like CIA or FBI.?"

Halos maluha ako sa kakatawa sa sinabe niya. So all this time iniisip niya baka isa akong investigador.

"Nope" sagot ko.

"Ehh anu?" Pagtataka niyan tanung.

"Hmm, sabihin natin negosyante."

"Ng drugs??" Nanlalaki yun mata niya sa kanyang sinabe.

Muntik ko na siyang mabatukan eh. Anu ba yan mga iniisip niya sakin.

"Hindi! Stockholder. Minsan nag na ma-manage din ng mga business ganun."

"Wow! Kaya naman pala. Pa gala gala ka na lang."

"Uhuh." maikli kung sagot sa kanya.

Napaisip pa din siya sa sinabe ko na tila mangha mangha.

"Okay ako naman!"

Gusto ko siyang tanungin if naka try na ba siyang mag date ng babae before or kissing a girl before at nagdadalawang isip ako magtanung. Baka ma awkwardan siya bigla.

Tahimik lang ako naka tingin sa kanya at siya naman ay ganun din. Nagtagpu yun aming mga mata. She had this beautiful brown eyes. At dahil mahangin ang ganda niyang pagmasdan kapag ang buhok niya  dumadampi kanyang mukha. Her lips are inviting. I'm wondering how its tastes like.

"When was the last time you kiss someone.?" biglan kung tanung.

Habang nakatitig parin ako sa labi niya.

"Dare." Mahina niyang sagot.

Napa tingin ako sa mata niya dahil sa sagot neto. My gustong sabihin ang utak ko pero parang my pumipigil sa puso ko. Suddenly got tense. Alam ko yun takbo ng isip ko. But I don't want to get hurt again. Maybe I'm just missing someone.

Someone that I have kissed before.

"Okay I dare you na mag luto na, medyo gutom na din ako."  Pa ngisi kung utos sa kanya.

Nakita ko paano siya ngumiti sa sinabe ko. I don't know if she's waiting something to happen. But she had this relief in her face bago tumayo at lumabas ng kwarto.

Ako naman naiwan sa bed. Humiga ako at naka tingala sa mga ulap sa langit.

Na alala ko si Kim. Kamusta na kaya siya ngayon.
I'm sure she's okay. She is happy the last time we spoke. I hope Jonah is taking care of her.

Tumayo ako at kinuha yun maliit na box sa pinaka ilalim na drawer. I open it and smile seeing the bracelet.  I stop wearing it a year ago.  Nakita ko din na hindi na suot ni Kim yun sa kanya. Baka dahil siguro pina tanggal na ni Jonah.

I press it.

Somehow I'm waiting a response. Pero wala.
Kaya binalik ko na lang sa box at tinagu ulit.