Ang pangarap kung ex

Dorothy

Mai's Pov

Tapos na akong magluto at medyo gutom na din. Sakto lang pag lagay ko ng mga plato ay siya naman pag labas niya ng banyo.

My dalawang cr dito sa loob ng yati. Isa sa loob ng room ko at isa naman dito guest area. I can see if someone is here. Maliban na lang sa room ko.

She looks sexy and cute in Terno shoot sleeve. She's not that tall. You know the typical height of an Asian woman.

Pumunta ako sa room at kinuha ang blazer.

"Please wear this. Medyo malamig ngayon dahil panay ulan dito sa Thailand."

"Thanks sis."

"Sis.?" Kumunot yun noo ko sa sinabe niya.

Ngumiti lang siya na maikli at umupo na sa mesa.

"Are you a foreigner? But how come you speak tagalog so well?"

Na gets ko tinutukoy niya. Most of time hindi makikita sa looks ko ang pag ka Pinay. Pero sa kanya she looks more asian talaga.

"So are we going to talk now?" Tanung ko.

She's biting her upper lip naka tingin lang sa akin.  Somehow it remind me of someone.

"Now your mute again."  Dagdag ko.

Kumain na lang kami and its looks like na gustohan niya naman ang pagkain. Nag luto ako ng stuffed creamy tomato basil pasta with shells.

"House rules number 1."

Wika ko after namin kumain. Nakatingin lang siya sa akin at nag a-antay ng akin sasabihin.

1. Don't touch my things without asking permission. Lalong lalo na sa cockpit.
2. I give order so meaning susunod ka sa mga sasabihin ko. I'm the captain.
3. If you want to join me kailangan mo matutong lumangoy. Yan ang unang requirement. Because of all these rules safety is the most priority.
4. Hati tayo sa gawain like now ako nag luto ikaw maghuhugas ng plato.
5.Don't ask many questions. Personal man or choices of the location.
6. You need to tell me something about you and thats an order. I cannot let someone join me na hindi ko alam intention.
7. I can only change and add if i want additional rule.

Now napaisip siya sa kanyang sasabihin. She doesn't have a choice. She looking in my eyes.

"And please don't lie." pakiusap ko sa kanya.

"Dorothy, my name is Dorothy."

"Okay, thats a good start. Whats going on your mind dottie.? Why are you trying to kill yourself.??"

Nakita kung ngumiti siya sa nickname na binigay ko. She's pretty when she's smiling she looks innocent and cute.

"Can we skip that part for now Captain.?

I don't want to scratch an old wound. And i respect that. 

"Okay.. but you must tell something so that I can trust you. Hindi pwede na basta basta lang kita isasama without knowing you well."

"Hmm, I'm a Doctor! Yes you need a doctor aboard!"  Masaya niyang wika.

Matalino! Pero hindi parin enough na ma kombensi ako.

"No! Still not enough. Tell me more."

Tumikop yun dalawa niyang labi habang taka tingin sa sahig na nag iisip.

"Right."

This time tumingin siya sa akin mga mata. My konting kirot sa akin dibdib ng nagkatitigan kami. She's about to cry at pinipigilan niya lang na hindi maluha.

"I'm sorry for being rude last night. Thank you for saving me too. Sumama lang ako sa isang kaibigan na meet ko online a day ago bago pumunta dito sa Thailand. We came from Canada. I was an international student there. You know nag babakasali maka hanap ng maganda oppurtunidad.  This friend promise me to help na ipapasok sa hospital nila. His kind na rich. At please don't  judge me. Pag nasa ibang bansa kana kakapit ka talaga sa patalim. Kagabe this friend is trying to set me sa isang matandang negosyante to use me for his personal agenda. I'm almost been raped kung hindi pa ako tumakbo patungo likod ng barko baka napano nako. And about family na sinasabe mo kagabe ulila nako. Namatay si Daddy in my 3rd yr in Medicine at si Mom naman kakamatay lang last month. I felt so depress and i have so much hate in myself na hindi man lang ako naka bawi sa kanila. With all these choices in my life. Sana hindi na lang ako nag ibang bansa at sana nasamahan ko pa si Mommy ng matagal. Kaka graduate ko lang at baon na ako sa utang. Bago namatay si Mommy her other leg got amputated. I got million na kailangan bayaran sa hospital. And it's sad na wala akong katuwang sa buhay. I'm the only child. With all these responsibility gusto ko na lang maglaho na parang bola or pumunta sa malayong malayo at hindi na babalik. "

Nakatingin lang ako sa malawak na dagat habang  umiiyak siyang nag kwento sa buhay niya. I know how she felt. I been there kaya nga ako nag hiking para mawala lahat ng sakit at lungkot. I stay in the nature whenever i feel sad. Pero hindi ako dumating sa point na magpapakamatay na lang. Maybe because Ive got money. I can have access in things I want to do.

"Make yourself strong to survive alone. Every thing will come to you at the perfect time. At hindi mo magagawa yun kung ending your life is the only solution." Tumayo ako at nilapitan siya.

"Come." Niyaya ko siyang tumayo. Hinawakan ko kanyang kamay at dinala sa cockpit.

"You see that. The ocean is too wide for all of our problems. You know what every time nasa dagat ako or sa himpapawid na realize ko na sobrang liit pala ng tao. Kahit nga yung mga isla hindi na makita. So every time we have this problem parang katapusan na ng mundo. Or dun lang umiikot yun buhay natin.

Her face started to brighten up. Now she's smiling.
And I'm glad to see it.

"Papayag na ako na isama ka. Pero need natin pumunta sa police to report your identity. Okay? About the incident sa sinakyan mo kagabe. "

"Okay at Salamat sis."

"Mai, my name is Mai." Sabay abot ng akin kamay para formal mag pakilala.

Napakagat ako sa aking kanan na labi. Nakita ko naman dalawa niyang cute dimples at kasabay ng mga mata niyang kumikinang sa tuwa. 

Napaka cute niya pag tumawa parang cute na pusa yung mukha.