"මේ හුකන වැස්සත් දැන්ම වහින්න ගත්තනේ ඕයී..ශිට්"
"තෝ මෙතන ඔය බෙලෙක් කට හෙලෙව්වා කියලා වැස්ස නවතින්නේ නෑනේ..කටවහන් ඉදහම් පොඩ්ඩක්.."
"අනේ මේ තෝ මගෙන් අහගන්න එපා.."
යැයි යැයි තමා..මූ හිතන් ඉන්නේ මූ මෙහෙම කියෙව්වම වැස්ස නවතිනවා කියලා..ඇයි වැහි දෙයියෝ මුගේ බාප්පද.මට ඉතිම් කටට එනවා මං මොකුත් කියන්නේ නෑ ඉතිම්..මං බෝසත් දරුවෙක්නේ හුම්..
"මේ සිරාවටම කීයටද බං උබේ ප්රේම කුරුල්ලා එන්නේ.."
"කෑ ගහන්නේ නැතුව පොඩ්ඩක් ඉදහම්කෝ දේවා..දැන් එන ටයිම් එක.."
"සැක් මේක පුදුම කරුමයක් වුනානේ..ඇත්තටම උබට අර අපේ එහා වැටෙන් කෙල්ලෙක්ව දාගන්න බැරිවුනේ ඇයි කියහම්කෝ.."
"දකින දකින එකා පස්සේ යන ඇඹලයෙක් නෙවේ මං..ඒ ඒ එයා එනවා එනවා"
"එයා එනවා..මන්දාරම් කතාවේ.."
"අනේ හුත්තෝ පොඩ්ඩක් උබේ කට වහන් ඉදහම්කෝ"
මෙච්චර වෙලා දකින්න පෙරුම් පුරන් හිටිය ඒ ඇස් දෙක දැක්කම මගේ ඇඟ දිගේ වොල්ට් තිස්තුන්දාහක් ගියා වගේ මට දැනුනේ..ඒ හිතනිවන රූපේ දිහා ඕනතරම් වෙලාවක් බලන්න ඉන්න පුලුවන්..ඒ ඉතිම් මට ඒ තරම් වෙලා බලන් ඉන්න හම්බුනේ නෑ..මගේ අතිජාත මිතුරු ලක්ශාන් දේවන්ය සදහිරු දිසානායක උගේ බෙලෙක් කට ඇරියා..
අලුපැහැවන් නෙත් යුගලකට හිමිකම් කියන ඔහු නමින් ;
ලක්ශාන් දේවන්ය සදහිරු දිසානායක
වයස අවුරුදු 17
පාසලේ ක්රීඩා අතින් කැපී පෙනන උසස්පෙල විද්යා අංශයෙන් ඉගෙනුම ලබන සිසුවෙක්..
YOU ARE READING
ඔබ දිහා
Non-Fiction"ඕනම දෙයක් දිහා දුරින් ඉදන් බලද්දි හරි ලස්සනයි බං..🥺❤️" ආදිත් ශෙනාල් කෞශිත වයිරාවණන්.. "එහෙමයි කියලා උඹ හදන්නේ හැමදාම මෙතන ඉඳන් බලන් ඉන්නද..අනේ මේ උඹ උක්කාපන්.." ලක්ශාන් දේවන්ය සදහිරු දිසානායක..