1.1

199 48 14
                                    

Günün ikinci bölümü, öncekini okumayı unutmayın!
DİKKAT! BÖLÜM AŞIRI TATLILIK İÇERİR!!

꒰⁠⑅⁠ᵕ⁠༚⁠ᵕ⁠꒱⁠˖⁠♡

"Eee Minel, ne konuşacaktın benimle?" Dedim white chocolate mocha'mdan bir yudum alırken.

"Şey..." Dedi kelimeleri uzata uzata, çekingen bir tavırla.

"Ben abini seviyorum." Ani söylediği bu söz ile kahve boğazımda kalırken ağzımdan dökülen tek sözcük "ne?" Olmuştu.

"Abin bir gün bana demişti... Eğer 26 yaşımda hala evli olmazsam benimle evlenir misin diye. Bende onu sevdiğimden kabul etmiştim ve..." Duraksadığını fark ettiğimde yüzümdeki gülümsemeyle minele baktım.

"Sende abimin 26 yaşında olduğunu fark edince geldin, değil mi?" Diye sordum. Yüzü kızarmıştı.

"Evet." Dediğinde küçük bir kahkaha patlatıp kızarmış yanaklarına baktım.

"Abim evlendi." Dediğimde başını hızla kaldırıp gözlerini kocaman açtı, "ne?!" Dedi çığlık atarcasına.

Gülüp onun tepkisine baktıktan sonra ellerimi masanın üzerinde duran ellerine yerleştirip gülümsedim.

"Şaka yapıyorum Minel, tabii ki de evli değil." Dedim. Derin bir nefes aldıktan sonra "ödümü kopardın salak." Diyerek arkasına yaslandı.

Kahvemden bir yudum daha aldıktan sonra yüzümdeki o sırıtışla minelin arkasında duran kapıya baktım.

Minelin böyle birşey için benimle konuşmak istediğini biliyordum.

Biraz çakallık yapıp şunları birleştirmekten zarar gelmezdi herhalde.

Abimin kapıdan içeri girdiğini gördüğümde rahatlayarak arkama yaslandım.

"Peki ya abim sana evlenme teklifi etseydi kabul eder miydin?" Dedim gülümseyerek.

Başını hızla salladıktan sonra "tabii ederim." Dedi.

Arkada duran abim bir anda minelin önüne geçip diz çöktükten sonra cebinden çıkardığı yüzük ile gülümsedi.

"Benimle evlenir misin minel?" Minel böyle birşeyi asla beklemediğinden elini hızla kalbine götürmüştü.

"Na-nasıl yani? Bu gerçek bir evlenme teklifi mi?" Diye sordu minel inanamayarak.

Abim güldükten hemen sonra "evet, gerçek." Dedi.

İşte o an, abimin minele nasıl baktığını görmüştüm. Gözleri aşkla doluydu, her ikisi de parıldıyordu.

Minelin gözleri de abiminkilerden farksızdı.

"Evet... Evlenirim Kaan." Minelin kabul etmesiyle birlikte abim minelin parmağına yüzük taktıktan hemen sonra onu kolları arasına aldı.

"Seni seviyorum, Minel." Dedi içine derin bir nefes çekmeden önce.

Minelin de mutluluktan ağladığını fark ettiğimde benimde gözlerim dolmuştu.

İkisi çok yakışıyordu.

꒰⁠⑅⁠ᵕ⁠༚⁠ᵕ⁠꒱⁠˖⁠♡

Allah'ım çok güzel bir bölüm olmadı mıı

Mineli ve kaanı yiyesim geldi, çok tatlılar yaa ❤️❤️

Allah herkese böyle birşey nasip etsin inşallah

Neyse, sonraki bölümde görüşmek üzere 😘😘

Obje • Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin