Ichinose Honami'nin Kısa Hikayesi: İlerlemeliyim
Dün gece, gece yarısı civarında uyuyana kadar yatakta uzanmış düşünüyordum.
Sabah 5'ten biraz sonra uyandım. Sadece 5 saat uyudum.
Genelde 7 ya da 8 saat uyurum... Belki de çok fazla düşündüğüm içindir.
Saat 10'da Keyaki Alışveriş Merkezinde Ayanokouji-kun ile bir randevum vardı.
Tekrar uyumayı düşündüm ama bugün en sevdiğim eğlence olan uykuya dalmak içimden gelmiyordu.
Gözlerimi kapattığımda aklıma gelen tek şey bundan sonra ne olacağıydı.
Ayanokouji-kun'un buluşma teklif ettiği dünden beri kalp atışlarım yükseliyordu.
Yine de bunun gerçek bir kız-erkek arkadaş randevusu olmadığını biliyordum. Ayanokouji-kun'un zaten onun için özel biri vardı ve ben sadece onun yaş grubundan biriydim.
Yani beni dışarı davet etmesinin başka bir nedeni olmalıydı ama sormaya gerek yoktu.
Bunun öğrenci konseyinden ayrılmamla ilgili olduğunu tahmin ettim.
Nagumo-senpai bana sessiz kalmamı emretmişti ama söylentiler çoktan yayılmaya başlamıştı. Sınıfın geri kalanı öğrenci konseyini neden bıraktığımı merak etmiş olmalıydı.
Yatağımda bir sağa bir sola dönerken böyle şeyler düşünmeye devam ettim.
Sonra, büyük çabalardan sonra, saat 9:30 civarında, odamda boş kalma sınırıma ulaşmaya başladım.
Hava durumu öğleden sonra yağmur yağacağını söylüyordu, ben de şemsiyemi kaptım.
Daha sonra mümkün olduğunca çok insanla temas etmekten kaçınarak Keyaki Alışveriş Merkezi'ne doğru yavaşça yürüdüm. Dışarısı soğuktu ama bu soğukkanlılığımı korumama yardımcı oldu.
Erken ayrılmakla doğru bir seçim yaptığımı düşünerek buluşma yerine vardım ve Ayanokouji-kun'un geleceği zaman için zihinsel hazırlıklar yapmaya başladım.
İlk olarak, üzgün görünmemek veya olumsuz bir şey göstermemek.
Sonra, Karuizawa-san hakkında soru sormamak.
Ve son olarak, herhangi bir tuhaf duygu göstermemek.
Ben Ayanokouji-kun'un arkadaşıyım, arkadaşıyım, arkadaşıyım, arkadaşıyım, arkadaşıyım.
Evet, ben iyiyim. Her şey yoluna girecek.
Buna inanırken şemsiyemi sıktım.
Bugün Ayanokouji-kun ile buluşmaya karar vermemin nedeni... ilerlemekti.
İlerlemek için hazırlıklı olmalıydım.
"Günaydın, Ayanokouji-kun."
Bana doğru yürürken ona seslendim.
O günün sonunda her şeyi unutacaktım. Bu duyguyu kalbimde saklı tuttum.
-HİKÂYE SONU-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Elitler Sınıfı (Classroom of The Elite) 2. Yıl: 9. Cilt - Türkçe Çeviri
ספרות נוער"Düşündüğüm gibi, sanırım bu Ichinose-san'ın A sınıfına ulaşmaktan vazgeçtiği anlamına geliyor?" Aralık, okul gezisinin bitiminden sonra. İkinci dönemin son özel sınavı olan Ortak Yazılı Sınav duyuruldu. Bu testte herkes sırayla test sorularını yanı...
