" Eunji သမီးဘယ်သွားမလို့လဲ!! "
" အာ မေမေသမီးဒီနားလေးကစတိုးဆိုင်သွားမို့မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့မယ်နော်! "
Eunjiတစ်ယောက် မိခင်ဖြစ်သူ Park Yoonjiကိုနှုတ်ဆက်ပြီးလမ်းထိပ်ကစတိုးဆိုင်ဘက်ကိုထွက်လာလိုက်တယ်
" အီးဟီးးးးးအဟင့်! "
Eunji တစ်ယောက် စတိုးဆိုင်ကိုသွားတဲ့လမ်းကချယ်ရီပင်နား
လေးမှာကလေးတစ်ယောက်ငိုနေတဲ့အသံကြားလိုက်တယ်
" မေမေကပြောတယ်အခက်အခဲရှိရင်ရဲရဲဝင့်ဝင့်ရင်ဆိုင်ရတယ်မငိုရဘူးတဲ့ "
ကောင်လေးက အငိုတိတ်ပြီးအပေါ်ကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးပြူးပြူးပါးဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့သူ့ကိုငုတ်ကြည့်နေတဲ့ချစ်စရာကောင်မလေးတစ်ယောက်ကိုတွေ့လိုက်တယ်
" မမကဘူယဲဟင်! "
" မမနာမည်က Park Eunji မောင်လေးနာမည်ကရော "
" သားသား နာမည်က Harutoပါ "
အသက်8နှစ်အရွယ် Eunjiလေးနဲ့အသက်5နှစ်အရွယ်သာရှိသေးတဲ့ Haruto
အဲ့နေ့ကစပြီး Eunji က Harutoအမြဲတမ်းထိုင်တတ်တဲ့ချယ်ရီပင်လေးအနားကိုနေ့တိုင်းလာတတ်ပြီး Harutoကတော့ ချယ်ရီပင်လေးအောက်ကနေအမြဲတမ်းစောင့်နေတတ်တယ်၊သူတို့နှစ်ယောက်အတူတူဆော့ကြတယ် စကားတွေပြောကြတယ်၊ Harutoကချယ်ရီပန်းလေးတွေခူးပြီး Eunjiရဲ့ နားရွက်ကြားလေးထဲ ပန်ပေးတယ်
တစ်နေ့ Harutoရဲ့မိဘတွေက Harutoကို Japanမှာကျောင်းသွားတက်ဖို့စီစဉ်ခဲ့ကြတယ်
" Rutoလဲမလာသေးပါလား! "
Eunjiတစ်ယောက် Harutoကိုအကြာကြီးထိုင်စောင့်နေခဲ့ပေမယ့် Harutoရောက်မလာခဲ့ပါ
___________________
13နှစ်ခန့်ကြာသော်
ပြည်ပလေဆိပ်တွင်ကောင်လေးတစ်ယောက် ခရီးဆောင်အိတ်ကိုလက်တဖက်ကကိုင်ထားပြီး ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်ကိုဘောင်းဘီအိပ်ကပ်ထဲထည့်ထားတယ်၊ 6ပေခန့်ရှည်လျားတဲ့အရပ်အမောင်း နိုင်ငံခြားသားတစ်ယောက်ရဲ့ဖြူဝင်းလှတဲ့အသားအရေ အမဲရောင် shirtလက်ရှည်တစ်ထည်ကိုမှ Cargo pants အသားရောင်ကိုဝတ်ဆင်ထားပြီး sport shoes အဖြူရောင်ကိုလက်ဖက်စွာဝတ်ဆင်ထားသည်
