İçimde fazlasıyla yer edinen bir bölümle yeniden karşınızdayım. Umuyorum ki bölümü en az benim kadar sizlerde beğenirsiniz. Desteğiniz benim için çok önemli o yüzden oy ve yorumlarınızı esirgemezseniz çok mutlu olurum.
Uzatmadan bölüme geçmek istiyorum ama öncesinde bölüm şarkılarını da buraya bırakıyorum.
Emre Fel/Veda Türküsü
Şebnem Ferah/Çakıl Taşları
Hadise/Feryat
Rafet El Roman/Bana Sen Lazımsın
...Huzurlarınızda LOTUS evreni...
LOTUS
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
E.B.G.
𖥸
Terk etmek kader miydi yoksa tercih mi? Terk etmek hem kaderdi hem de tercih. Kiminin isteği dışında kiminin isteği doğrultusunda... Kimini şartlar zorunda bırakırdı kimi de şartları zorlardı. Hangisi daha acımasızdı? Giden mi yoksa gitmek zorunda kalan mı? Hangisine daha zordu? Gidenlere mi yoksa ardında bıraktıklarına mı? Yirmi dokuz yıllık hayatımda göğüs kafesimin içinde iki adamı yaşatmıştım tıpkı her kadının yaptığı gibi. Biri babamdı biri sevgilim. Biri bile isteye giderken biri hiç istemeyerek gitmişti.
Terk etmek kader miydi tercih mi? Terk etmek hem kaderdi hem de tercih.
Terkedilmek ise benim tercihim değil kaderimdi. Göğüs kafesimin içine soktuğum, bataklıklarına kök saldığım herkes gidiyordu.
Siyah camlı, büyük çerçeveli gözlüklerle beyazı kırmızı damarlarla örülen gözlerimi örttüğüm saniyelerde içinde bulduğum araç yavaşlayarak durdu. Gözlerim kucağımda duran kanı çekilmiş üzeri kanla örtülü ellerimdeyken mağazalardaki cansız mankenler gibiydim tıpkı. Onlardan tek farkım nefes alıyor oluşumdu. Aracın oturduğum tarafta bulunan kapısı açılıp içeriye bir el uzandığında gözlerimi bana uzanan ele çevirdim. Teninde babamın kanı yoktu ama damarlarında taşıdığı kan babamınkiyle aynıydı. Onlar kardeşti.
Bir ayağımı aracın dışına atarken İso'nun bana uzanan elinin içine bıraktım elimi. Arabadan çıktığım an elimi bırakmadan boştaki elini omzuma sardı ve beni kendine yaslayarak bedenime bedeniyle destek sağladı. Demir kapıları geçerek toprak yolda ilerlerken gözlerimi mezarlığa dağılan kalabalıkta gezdirdim. Liderler, iş insanları, iş insanı görünümlü mafyalar, zenginler, karanlık aileler. Bugünü dört gözle bekleyen herkes buradaydı. Hepsi ona düşmandı.
