Abimin Arkadaşı

İçki masası

Biraz acele ile yazdım. Nasıl oldu bilmiyorum. Ama güzel bölümler yolda. Öptüm sizi. Bildirim gelmeyecek büyük ihtimalle Panoma bakın hele ❤️💛💙

Saate baktığımda 11'e yaklaşıyordu. Hemen üstümde ki kıyafetleri çıkardım. Altıma şort üstüme de bol bir tişört giydim. Biraz parfümü sıktıktan sonra odadan çıktım. Annem televizyonu açmış dizisini izliyordu. Yanına gidip yanaklarından öptüm.

"Ben çıkıyorum annem yukarı"dedim kapıya doğru ilerlerken. Annem onayladığını dair bir şeyler söylerken ben ayakkabımı giyiyordum. O sırada abim ile Çakır yukarı çıkıyorlardı.

"Geç yavrum önden"abime gülümseyerek önden çıkmaya başladım. Arkamdan ikisi sessizce geliyordu. Kapıyı açıp hazırlanmış masaya ilerledim. Her şey vardı sofrada. Mezeler harika gözüküyordu.

"Çok güzel yapmışsınız yaa bayıldım"dedim neşeyle. Çakır yanıma gelip saçlarımı karıştırdı. Ona huysuzca baktım.

"Büyümüşte bizimle içecek Serkan şuna bak kardeşim"dedi alayla. Resmen çocuk muamelesi görüyordum. En acısı da bunu sevdiğim adam yapıyordu.

"Ben 18 yaşındayım ben"dedim sinirli bir şekilde. Abim beni kolunun altına alıp saçlarımı dağıttı. Ne vardı saçımda da bu kadar dokunuyorlardı anlamıyordum.

Çakır rakıları masaya koydu. Yanında da bira vardı. Büyük ihtimalle bu benimdi. Rakı içmemi istemiyorlardı belli. Yine buna da şükür diyordum. Abim hafif bir müzik açıp rakıları katmaya başladı. Ben onlara bakarken Çakır'da benim biramı bardağıma doldurdu. Ve bana bakarak göz kırptı.

Yapma Çakır'ım böyle hareketler...

Bende ona tatlı bir gülümsemeyle karşılık verdim. O da yakışıklı yüzüyle bana gülümseyip rakısından bir yudum aldı. Her hareketi benim bünyeme iyi gelmiyordu. Yutkunup bakışlarımı ondan çektim. Yoksa alt tarafım her şeyi belli edecekti.

Hafiften sarhoş olduğumu hissediyordum. Aklım başımda olsa da alkol tüm bedenimi ele geçirmişti. O yüzden sürekli kahkahalar atıyordum. Abim ise benden daha çok sarhoştu.Çakır ise bizden iyiydi. Çok içmediği için değildi tabi. Alkole bünyesi dayanıklıydı. Ve şunu da anlamıştım. Sarhoş Çakır çok dehşet bir şeydi. Hoş çok sarhoş değildi ama normalde çok konuşmayan Çakır,şu an sürekli konuşuyordu.

"Lan Uzay yok mu biri hayatında?"dedi abim. Konuşması yarım yamalak olsa da anlaşılmayacak gibi değildi.

"Saçma saçma konuşma kardeşim. Kaç yaşında bu çocuk"dedi Çakır kaşlarını çatarak. Bakışlarımı ona çevirdim. Beni kıskanmadığını biliyordum ama yine de içim gidiyordu. Sırf küçük olduğum için böyle konuşuyordu.

"18 yaşında lan. Tam zamanı şu an. Sorumlukları yokken keyfini çıkarsın"dedi abim. Haklıydı ama ben bir tek kişiyi istiyordum. O da beni kardeşi gibi görüyordu.

"Serkan boş yapma kardeşim. Kendini dersine vermesi gereken bir zaman diliminde. Aklı bulanmasın çocuğun"dedi Çakır abime çatılı kaşları ile bakarken.

"Sensin çocuk yaa. Büyüğüm ben Çakır abi. Ne zaman kabul ediceksin benim büyüdüğümü"dedim huysuzca. Çakır uzanıp burnumu sıktı.

"Sen benim gözümde asla büyümeyeceksin yavrum. Halen küçükken etrafımda koşuşturan çocuksun"dedi gülümseyerek. Dedikleri ile içim yansa da belli etmeden gülümsedim.

Ama böyle olmuyacaktı. Benim bir şeyler yapmam gerekiyordu. Yoksa benim Çakır'ımın beni fark edeceği yoktu. Benim büyüdüğümü anlaması gerekiyordu.

Bekle beni Çakır'ım. Beni seveceğin günler çok yakında.