Abimin Arkadaşı

Konuşalım!

Uzay olduğu yerde öylece dikelirken, abisi  hızlıca Çakır'ın yanına ilerledi. Uzay  sadece onun gözlerine bakıyordu. Şu an karşıdan nasıl görünüyordu bilmiyordu ama Çakır  dimdik sert duruşu ile gözlerine bakıyordu Uzay'ın.

"Senin burada ne işin var lan" Serhat,Çakır'ın  yakalarını tutup öfkeyle bağırıyordu. Çakır Uzay'da olan gözlerini Serhat'a  çevirdi.

"Serhat lütfen sen karışma kardeşim"sessiz sokakta oldukları için sesler  duyabiliyordu.

"Kardeşini sikeyim senin. Ne kardeşinden bahşediyorsun sen piç. Uzay'dan uzak duracaksın. Şimdi siktir git"dedi gür sesiyle Serhat. Çakır gözlerini kapatıp derin nefes aldı. Eskilerin hatrı olmasa şu an Serhat'ı çok güzel bir şekilde siktiri çekerdi ama yaparsa Uzay'ı üzecekti. Sakin olmalı ve Uzay için düzgün konuşmalıydı.

"Serhat bırak konuşayım birader. Zorluk çıkarma"dedi yakasında olan elleri silkti. Serhat öfkeli gözlerini Çakır'da tutmaya devam etti.

"Çakır Uzay'ı düşünüyorsan sen zorluk çıkarma. Git şimdi"dedi. Sinirli olsa da sakin çıkarmaya çalışıyordu.

Çakır bakışlarını Uzay'a çevirdi. Elleri yanlarında yumruk olmuş öylece bakıyordu. İçinde ki o sızı yine baş gösteriyordu. Dışarıdan hiç belli olmayan  o duyguları çatlıyordu. 

Uzay derin nefes aldı. Farketmediği gözyaşlarını sildi. Hızlı adımlar ile ilerledi. Abisinin kolunu tuttu.

"Gidelim abi lütfen"dedi kırık sesiyle. Çakır duyduğu o naif sesiyle içinde bir şeyler hissetti. Serhat kardeşine bakıp başıyla onayladı. Son kez Çakır'ı baktı. Çakır bir adım sağa kaydı. Şimdi olmasa sonra illa ki konuşacaktı.

Uzay abisiyle içeri girer girmez odasına gitti. Kendini yatağa atıp ağlamaya başladı. Çok canı yanıyordu. Bu zamana kadar sakladığı tuttuğu her şey yine kendini göstermişti. Kalbi sızlıyordu.

"Bebeğim"abisi içeri girer girmez onun yanına ilerledi. Saçlarını okşadı.

"Bak bakayım abine hımm, hadi güzelim"dedi yumuşak sesiyle. Uzay başını yattığı yerden kaldırdı ve abisine baktı dolu gözleri ile. Abisi kollarını açtı. Uzay yüzünü buruşturup abisinin sıcak kollarına yerleşti.

"Abi ben çok yoruldum artık"dedi ağlarken. Abisi onun alnına öptü.

"Biliyorum yavrum. Ama geçecek,söz veriyorum sana"dedi emin sesiyle.

"Geçmiyor abi. Onu atlattım sandım ama onu görünce yine aynı şeyler oldu. Bu kadar aciz olmak beni sinir ediyor"dedi kısık sesiyle. Serhat onu sıkıca sarıldı ve sırtını okşadı.

"Aciz değilsin sen Uzay. Sadece aşık oldun. Aşık olduğun adama karşı bu hissettiklerin asla acizlik değil. Duyguların seni asla aciz etmez. Aksine seni güçlü bir adam eder."dedi tane tane Serhat.

"Güçlü mü? O gözlerime net bir şekilde bakarken ben onunla konuşmaktan kaçtım abi. Onunla yüzleşebilecek kadar güçlü değilim ki. O bana korkusuz bir şekilde bakarken ben korku dolu gözlerimle baktım. Onu olan aşkım beni zayıf gösteriyor. Ben hep korkak bir çocuk oldum abi"dedi Uzay. Serhat onun yanaklarından tuttu. Ve gözlerinin içine baktı.

"Ben her zaman yanındayım abicim. Hiçbir şeyden korkmana gerek yok. O piçin bir daha seni üzmesine izin vermem. Ama onunla yüzleşmeden de içinde ki bu sızıyı bilinmezliği bitirmezsin. Şimdi güçlü ol ve onun yanına emin adımlarla git." abisine sıkıca sarılıp onu sevdiğine fısıldadı Uzay. Abisi haklıydı. Onunla yüzleşmediği sürece içinde ki bu karmaşıklık bitmeyecekti. Eline telefonu aldı ve ezbere bildiği numaraya mesaj attı.

Çakır: Yarın sana attığım konuma gel.

Kısa bir süre sonra hemen görüldü olan mesajına cevap gelmişti. Uzay heyacanlanan kalbine lanetler okuyarak mesajı açtı.

Uzay: Uzay yarın değil,şimdi konuşalım!

Uzay sinirli bir şekilde kahkaha attı. İki sene boyunca yazmayan konuşmayan adam bir günü beklemek istemiyordu.

Çakır: 2 sene nasıl durduysan bir gün daha durulabilecek kapasitedesin Çakır

Uzay: Tamam sen öyle istiyorsan öyle olsun Uzay. Ben yine de evin önünde bekliyor olacağım.

Uzay okuduğu cümleler ile gözlerini şokla açtı. Şu an evin önündeydi Çakır.

Uzay yatağına uzanıp yarın ne olacağını düşünüyordu. Hem heyecanlı olduğu için kendini kızıyordu hem de onunla konuşacağı için gergin hissediyordu. Ama her türlü ona olan sevdası bakiydi. Her ne kadar öfkesi kırgınlığı ağır bassada.

Uzay'ı biraz mal olarak yazayım mı? 🤣🤣🤣