Abimin Arkadaşı

Yenge meselesi

Cafeye adım atar atmaz bizimkiler hemen elini kaldırıp kendilerini göstermeye çalıştılar . Yanımda Ege ile içeri adımladık. Masaya geldiğimde hepsiyle sarılıp öyle oturdum.

"Yüzünü gören cennetlik oğlum"dedi Ecem.

"Ne yapayım yaa evdekiler sınav çalış diye salmıyorlar."dedim sitemle. Hepsi başını sallayıp onayladı. Onlarında aynı konudan muzdarip olduğu belliydi.

"Hele bir abim var. O daha çok. Buraya geliyoruz diye saatlerdir konuşuyor"dedi Ege. Hepsi gülüp çaylarını içti. Tuhaf bir adamdı sevdiğim. Kardeşi ile üstüme titriyordu.Bazen öyle kaptırıyordum ki kendimi onunda bana aşık olduğunu düşünüyordum. Bazen öyle bir an oluyordu ki kardeşi olarak koyduğunu içime kadar hissettiriyordu ve bu an benim için ızdırap oluyordu.

"Dalıp gittin kanka"Burak'ın sesiyle ona döndüm. Onun isminin geçmesi bile yetiyordu.

"Bir şey yok kanka"dedim ve bakışlarımı cama çevirdim. Çevirir çevirmez gördüklerim ile Çakır'ı bir kızla samimi bir şekilde yan yana gördüm. Kız neye gülüyordu bilmiyorum ama bayağı komikti anlaşılan. Gözlerim dolduğu için başımı aşağı eğdim.

"Vayy Çakır abi değil mi o?" dedi Burak. Ege'de bakıp onayladı. O da şaşırmıştı.

"Evet o. Gel kanka selam verelim"dedi Ege. İstemesemde ayağa kalktım. Yanlarına ilerledim. Yüzüm gülmese de ifadesizdi. Üzüldüğümü bile belli etmek istemiyordum.

"Abi bu tesadüf mü?"dedi Ege abisinin yanına oturarak. Çakır şaşırmıştı. Bizim bu cafeye geliceğimizi gerçekten bilmiyordu.

"Sizin burada ne işiniz var?"dedi merakla. Bakışları benim üstümde dolaştı. Sonra yan dudağı kıvrıldı. Tabi ki o kıyafetleri giymemiştim. Ama bunun ondan haberi yoktu. Şimdi görünce sevinmişti. Sözünün çiğnenmesinden hoşlanmazdı.

"Bu kafede oturuyoruz Çakır abi"dedim kıza bakmadan. "Biz sizi yalnız bırakalım abi"dedi Ege. Çakır kardeşinin saçlarını karıştırdı. Ege huysuzlansa da gülüyordu. Çakır çok iyi abiydi. Ege şanslıydı. Keşke bende onu sadece abi olarak görseydim.

Masamıza ilerledim. Oraya bakmasamda içim içime yiyiyordu. O kız sevgilisi miydi acaba? Dayanamayıp mesaj attım.

Çakır abim: Yengemiz mi Çakır abi 😇

Görüldü...

Çakır abim yazıyor...

Uzay: Sayılır abicim. O yolda ilerliyoruz.

İçimin sızlaması ile gözlerim doldu.

Çakır abim: Vayy yakışır abime 😅

Öyle güzel rol yapıyordum ki ben bile inanıyordum. Ama baksanız içim yangın yeriydi.

Uzay: Teşekkürler abicim.

Uzay: İşiniz bitince haber verin

Çakır abim: Yok biz gideriz abi. Kıza ayıp olmasın.

Uzay:Abisini de düşünürmüş.

Uzay: Tutma beni abicim yengen kızacak.

Görüldü atıp telefonu cebime koydum. Ne yaparsam yapayım boşa kürek çekiyordum sanki. Bana aşık olması için her şeyi yapardım ama böyle şeyler olunca ümidim kırılıyordu.

Ama yine de onu sevmekten vazgeçemiyordum. Bu da benim acizliğimdi.

Çakır'ı biraz söveceksiniz gençler. Aklımda çok pis şeyler var (aldatma yok!).

Ve Diğer bölüm Çakır'ın ağzından. Biraz anlayacaksınız😆