Verdwaalt in Spanje #1

42

Liam

Als ik terug ben bij het gebouw van het interview loop ik naar binnen me afvragend aan wie ik het eerste het nieuws moet vertellen. Ik besluit om eerst naar Naill te gaan, ik wil niet dat hij ook boos op mijn wordt. 

-Niall- zeg ik als ik de eerst kamer binnen kom waar ik denk dat ze naartoe zouden zijn gegaan. 

- Ja - hoor ik Niall zeggen. Ik ga de kamer helemaal binnen en sluit de deur achter me. 

- We hebben een probleem, ik kan Sarah nergens vinden. 

- Hoezo, niet vinden.

- Na jullie ruzie ben ik haar gaan zoeken, maar ik heb rond heel het gebouw gezocht en in het park maar daar is ze nergens. -  Niall springt op en doet de deur open en loopt in de richting van waar we gekomen zijn. Harry springt ook en en loopt achter Niall aan. 

Ik ga ook de kamer uit en zoek naar waar Zayn en Louis zijn. Uiteindelijk vindt ik hun in een andere kleedkamer. Zayn kijk op als ik binnen kom.

- Waar is Sarah? - vraagt hij meteen als hij niemand bij me ziet. 

- Ik heb haar niet gevonden, Niall en Harry zijn verder buiten gaan zoeken. 

Zayn staat op en gaat de kamer uit. Hij neemt de gang naar recht wat de andere kant van de uitgang is. 

- Wat ga je doen? - vraag ik terwijl Louis en ik hem achter na gaan. 

- Bewakingskamera's die beelden bekijken. 

Zayn gaat een kamer binnen waar op staat alleen voor privé. Als we met zen drie binnen zijn zie ik dat er 1 man in de stoel zit voor de schermen. Hij lijkt onze binnenkomst niet opgemerkt te hebben. Zayn gaat naast de man staan en begint dan op de knoppen te drukken. Ik ga ook dichter staan en zie dan dat de man aan het slapen is. Na wat knoppen uitgeprobeerd te hebben vinden we de juisten en kunnen we de beelden terug spoelen. We zien op de eerst camera Sarah naar buiten  lopen, op de volgende is te zien dat ze richting de weg loopt en op de laatste camera aan die kant van het gebouw zie je haar het park in lopen en dan verdwijnt ze van beeld. 
Ik bel naar Niall en zeg hem wat we gezien hebben. 

   Niall 

Waar kan ze toch zijn? We zijn al meer dan een uur op zoek en we hebben haar nog steeds niet gevonden. Ondertussen is het ook al donker geworden en is het veel moeilijker om nog goed te zoeken. Hoe moeilijk het ook is, besluiten we om naar de ander jongens te gaan die nog steeds in het gebouw zijn. Als we terug bij elkaar zijn besluiten we om naar de politie te gaan. Ik weet niet of ze ons gaan helpen wat ze is nog maar ongeveer 2 uur vermist maar ze is wel minderjarig. 
Bij de politie vertellen we wat er gebeurt is en gaat er een team van agenten de buurt verkennen. Ze adviseren ons om naar huis te gaan, misschien dat ze daar naartoe is gegaan of nog naar toe komt, ook al betwijfel ik dat want dat is redelijk ver weg vanaf hier. 

Rond 1 uur komen we thuis aan, maar geen teken van Sarah. 
Die nacht slaap ik maar amper en ook de ander jongens zien er moe uit als we in de ochtend aan ons ontbijt zitten. 
Sinds Sarah vermist is heb ik er eigenlijk niet niet meer aan gedacht dat ik boos was op Zayn. Maar nu hij voor me zit herinner ik het me weer. Maar op dit moment vindt ik dat niet meer zo belangrijk. Het was gisteren een slim idee van hem om de bewakingsbeelden na te kijken en hij ziet er ook niet goed uit. Ik denk dat hij net als mij de hele nacht wakker heeft gelegen. 

Rond de middag belt de politie mij. Ze vertellen dat ze haar nog niet hebben gevonden maar via andere camerabeelden haar nog gezien hebben en ze opeens niet meer te zien is op de volgende. ' we denken dat ze ontvoerd is' dat is het laatst wat ik hoor voor ik de gsm laat vallen en er tranen over mijn wangen rollen. 

- Niall, wat is er? - vraagt Zayn. De jongens kommen naast me op de bank zitten en Louis slaat zijn arm om me heen. 

- Ze denken dat ze ontvoer is -zeg ik met een brok in mijn keel.