Verdwaalt in Spanje #1

44

Zayn 

Het is weer een week verder. Het is nu al 2 en een halve week dat Sarah weg is. Slapen heb ik sindsdien niet meer veel gedaan. Als ik mijn ogen sluit zie ik haar en haar ontvoerders die verschillende dingen met haar doen. En als ik dan toch in slaap val wordt ik zwetend wakker van een nachtmerrie. Ik wil haar zo graag terug bij me hebben en weten dat ze veilig is. Ik mis haar zo hard. Ik heb nog liever dan Niall haar bij me weg had gehaald dan wist ik tenminste zeker dat ze veilig was, het zou nog steeds pijn doen maar beter dan dit. 

Ik ben momenteel op het politie bureau om de beelden nog is de bekijken. Niall ligt achter mij in de stoel te slapen. Hij heeft de voorbije weken ook niet veel geslapen dus ben ik blij om te zien dat hij dat nu doet. Ik ben nu naar camera beelden gaan kijken die verder van de plek waar ze ontvoerd is aan het kijken. ongeveer 3 uur na haar verdwijning zie ik op beeld dat er een busje aan het huis dat achter het gebouw staat waar ze verdween stopt. Het is niet hetzelfde huis maar misschien is er wel een doorgang tussen de twee en hebben ze haar daar zo weg gekregen. Het busje staat er 2 minuten en vertrekt dat terug. In die 2 minuten dat het busje er staat zetten ze verschillende spullen in de laadruimte maar over alle dingen zijn zwarte doeken gehangen of zitten in grote zakken. Zou het kunnen dat ze haar in zoon zak hebben gestoken? 

Ik sta op en loop de gang in opzoek naar een politie agent die hopelijk hier meer over weet. Na 5 minuten sta ik samen met de agent naar de beelden te kijken. 

- Het zou kunnen. Hoe groot is ze? 

- Ongeveer 1 meter 60 centimeter. 

- We gaan opzoek naar het busje. - zegt de agent voor hij de kamer verlaat. 

Ik maak Niall wakker en vertel hem wat ik heb ontdekt. 

-Laat zien - zegt hij en gaat op de stoel naast me zitten. 

- Hoe hebben we dat niet eerder gezien? - zegt Niall nadat hij de beelden heeft bekeken. 

- We hebben vooral naar de cameras rond het park gekeken en het is ongeveer 3 uur na haar verdwijning. 

- Dan waren wij bij de politie en toen was er niemand aan het zoeken. 

- Dan moeten ze ons in de gaten hebben gehouden. En weten ze dus heel goed wie zij en wij zijn. 

- Maar dat zou het toch logisch zijn dat ze aan ons losgeld zouden vragen of zo. We hebben niets van hun gehoord. 

- Ja, das waar. Misschien zijn ze op iets anders uit.

- Maar wat? 

- Laten we naar huis gaan, het is al laat en ze bellen wel als ze iets gevonden hebben. 

We nemen alles mee en gaan naar huis waar de andere jongens al aan tafel zitten. Na het avond eten ga ik naar de kelder. Ik heb inspiratie gekregen voor een nieuw liedje. Ik schrijf en schrap en ga zo op in het liedje dat ik de tijd vergeet tot dat Liam naar benden komt. 

- Hier ben je, we waren je kwijt. Ben je aan het schrijven?

- Ja ik kreeg inspiratie. 

- Mag ik is zien?

Ik geef het papier aan Liam. 

- Het is al een mooie tekst. Maar zou je het niet beter morgen af maken het is al bijna 1 uur nachts.

- Ik wist niet dat het al zo laat was. 

Ik neem het half afgeschreven liedje mee en ga achter Liam aan naar boven en ga dan naast Harry in bed liggen die al in slaap ligt.