5

2 1 0
                                    

Ertesi gün şirkete gittiğinde Alya'nın gözü tedirgin bir şekilde ayaklarını titreten sekreterine takıldı. Yanına yaklaşıp sordu.

-Neyin var?

Şule bir an irkildi.

-Alya!

-Ne bu halin?

-Sanırım, o manyak beni takip ediyor.

-Kim manyak?

-Jir!

-Ne oldu, düzgünce anlat.

-Dün çocuğu servisten almaya aşağı indim. Market için de indim. Sonra, akşam çay için balkona çıktım. Her defasında tam karşımda gözlerini dikmiş beni süzüyordu.

Alya'nın bakışları sertleşti.

-Emin misin?

-Bir yıldır neredeyse her gün gelip şu koltukta oturuyor. Tabiki eminim!

-Kalk polise gidiyoruz.

-Ne diyeceğiz polise?Beni, sevdiği lezbiyen kadının sevgilisi sandığı için takip edip, evimin önünde nöbet tutuyor mu?

-Evet, aynen öyle diyeceğiz.

-Alya, evli ve çocuklu bir kadına verecekleri cevap belli. Sevgili olmadığımız için önemsemeyecekler bile.

-Saçmalama! Korunmak senin insanlık hakkın!

-Alya! Lisede bir sapığı polise ihbar etmiştik hani?

Alya dudaklarını ısırıp etrafına bakındı, ardından ayağını sertçe yere vurdu. Şirkette görüş açısında oldukları herkes o an Alya ve Şule'ye bakıyordu. Alya elini alnına götürüp saçlarını geriye attı. Etrafında, kendine bakanlar olduğunun farkındaydı. Sert bakışları ile hepsinin kendi işine dönmesini sağladı ve Şule'ye bakarak konuştu.

-Programımı boşalt.

Alya arkasına dönüp, ofisine girmeden geri uzaklaşmaya başladı. Şule ona seslendi.

-Ne yapacaksın?

-Ben şerden kaçar mıyım? Ama önce efendi efendi konuşalım.

Birkaç metre sonra Alya geriye döndü. Tereddütlü bir şekilde konuşmak ve konuşmamak arasında kararsızdı. Şule'ye yaklaştı.

-Özkan, biliyor mu bunu?

-Sence, bunu söyleyecek cesaret var mı bende?

-İyi, bilmesin. Gereksiz yere huzurunuz kaçmasın. Çünkü bir daha böyle bir şey yaşanmayacak.

-Adamın içinden bir anda başka biri çıktı. Nasıl emin oluyorsun sorun olmayacağına?

Alya Şule'ye yaklaşırken kaşlarını çattı.

-Şule, kaç yıldır tanışıyoruz?

-25.

-Peki, tutamayacağım bir söz verdim mi sana hiç?

Şule, mahcup bakışlarını yere eğdiği zaman Alya konuştu.

-Bir hafta izinlisin, git kafa dinle. Korkacak hiçbir şey yok.

Alya, hızlı adımlarla uzaklaşırken telefonunu çıkartıp bir arama yaptı. Asansörden inene kadar çalan telefon, inerken açıldı. Karşısındaki Jir'di, konuşmaya başladı.

-Ooo, beklediğimden erken aradın.

-Nerdesin?

-Seni görüyorum şu an. Ama gel usulüne uygun olsun. Şirketin altındaki kafede buluşalım.

-İyi.

Alya, öfkeyle telefonu kapattı. Gözleri Jir'i arıyordu ama göremedi. Binanın içinin göründüğü bir yerdeydi. Ama nerede?

Hızla çıktı binadan. Seri adımlarla kafeye ilerledi. İçeri girdiğinde Jir'in odalardan birinde olduğunu gördü. Kapı özellikle açık bırakılmıştı. Elini kaldırıp gülerek selamladı Alya' yı.

YANLIŞ TERCİHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin