5.bölüm

195 12 46
                                    

Arif'in dilinden...

içeriye Cenan'ın ailesinin girmesiyle Cenan'dan ayrılıp bir Cenan'a birde ailesine baktım.

Cenan'ın kız kardeşi donup kalmıştı. annesi ve babası da öyle. tabi bende oğlumu başka bir erkekle öpüsürken görsem bende donar kalırdım...

"ee... hoş geldiniz annecim hoş geldiniz babacım..." "hoş bulduk oğlum... nasılsın diye bakalım dedik. az oturalım gideriz..."

Cenan, Suden(♡)'in yanına yürüyüp yüzünü ellerinin arasına alarak alnına bir öpücük kondurmuştu.

"birşey görmedin yavrum tamam mı..." Suden kollarını Cenan'ın boynuna dolamıştı. "merak etme abicim... kimse bu gördüğümü bilmeyecek..."

"Suden!" Cenan Suden'i kovalamaya başlamıştı. masanın etrafında dönerlerken Suden'in önüne geçmemle çığlık atmıştı.

"Aha şimdi ebeni laciverte boyadım..." "Cenan! bırak kızı!" Cenan oflayarak Suden'i bırakıp kanepede Annesinin yanına oturmuştu.

bende Cenan'ın yanına oturacakken Suden anında yerimi kapıp Cenan'ın yanına oturmuştu.

"birşey içer misiniz efendim?" sorduğum soruyla ikiside istemediklerini söylemişlerdi.

"oğlum biz sadece nasılsınız diye bakmaya gelmiştik. biraz işimiz var da Suden sizin yanınızda kalsa sorun olmaz değil mi?"

"sorun değil de bu bebek mi de ben buna bakıyorum ya..." Suden yüzünü buruşturmuştu. "bidaha yiyişmeyin diye başınızda durcam."

elimdeki yastıkla Suden'e vurmuştum.

"kavga etmeyin. kendinize iyi bakın çocuklarım benim..."

Cenan'ın anne babası gittikten sonra kapıyı kapatıp Cenan'la bana bakan kıza odaklandım. bana gıcıklık yapmak için doğmuş...

nefesimi verip Suden'in çaprazına oturmuştum. Cenan'da ikimizin ortasındaki yere.

Suden Cenan'ın omzuna kafasını koyup bana imalı bakışlar atmaya başlamıştı. "abimm... canım abimm... en çok beni seviyorsun değil mi?"

Cenan Suden'in yapmaya çalıştığını anlayıp sırıtarak bana bakmıştı. "evet abicimm... en çok seni seviyorum..."

burnumu kırıştırıp kaşlarımı kaldırarak Suden'i taklit etmiştim. "conom obom on cok bono sovoyoson domo."

Suden ayağa kalkıp elindeki yastıkla bana vurmuştu. bende ayağa kalkıp tek elime yastığı alıp tek elimi de kafama koymuştum.

"kafama ne vuruyon ya... helikopter helikopter..." elimdeki yastığı döndürüp Suden'e vurmamla yastık Cenan'a da denk gelmişti ve kalktığı gibi geri koltuğa yapışmıştı.

"ay abicim iyi misin..." "Cenan'ım iyi misin..." aynı anda söylediğimizle birbirimize öldürücü bakışlar atıp Cenan'ın yanına yürümüştük.

"siz bide karşı tarafı görün..." Cenan'ın söylediğiyle kahkaha atmaya başlamıştık. "abimin kafası ilk okuldaki kavgasına kaydı senin yüzünden Arif!"

tek kaşımı kaldırıp Suden'e bakmıştım. "Arif? Arif senin askerlik arkadaşın mı?" gülmüştü. "çok biliyon sen."

Cenan ikimizin arasına girmeye çalışınca geri yerime oturup kollarımı önümde birleştirdim. Suden bozuntusu da "ben içeri gidiyorum ne haliniz varsa görün." diyerek gitmişti.

Cenan bu yaptığımı görünce bana doğru dönüp beni izlemeye başlamıştı. "ne? ne bakıyosun?" elindeki yastığı bırakıp yanıma yürümüştü. çenemi tutarak ona bakmamı sağlamıştı.

çocukluk arkadaşı~arcenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin