It's Just only a DEAL

The Promise

JUSTIN'S POV

Nandito na kami ni Issay sa loob ng bahay nila pero wala pa din kaming kibuan na dalawa.

Nakaupo ako sa may bintana nila sa kabilang dulo habang sya naman ay nasa kabilang dulo din ng bintana nakaupo.

"Ang tanga ko." sabi ko.

Totoo naman kasi ee.. Tanga ako!

"Bakit sa lahat ng babae, ikaw pa?" sabi ko.

"I'm sorry hindi ko nasabi sayo na---" i cut her sentences.

"Issay, mahal kita." I said.

Ayan inamin ko na sakanya.

Mahal ko talaga sya.

Tumingin sya sakin.

Tapos umalis sa pagkakaupo sa bintana.

"Akala ko mahirap magpanggap na mahal kita." sabi nya. "Pero mas mahirap pa lang magpanggap na hindi kita mahal." lumapit sya sakin.

Tumayo naman na ako humarap din sakanya.

"Hindi na natin kelangang magpanggap pa." sabi ko.

"Pero nasaktan ko ng sobra si Nick. At alam kong ayaw mo ding saktan ang bestfriend mo." Issay said.

May luha na sya sa mga mata nya.

Hinawakan ko ang kamay nya at dahan dahan ko syang niyakap.

"Issay, don't do this." I said.

Ramdam ko na kasi kung ano ang sasabihin nya eh. Alam ko na. May clue na ako. At eto uunahan ko na sya. Hindi pwede. Ayoko.

Malaya na kami.

Tapos eto?

Ayoko.

Ayoko talaga!

It's a big No for me.

Please, don't!

"Don't do this.." mejo napapaiyak na din ako.

I hears her sobs habang nakayakap ako sakanya.

"Tama si Nick.." she said.

Tumanggal sya sa pagkakayakap ko sakanya.

"Justin, mali to." humarap sya sakin. "Alam kong mahirap. " tapos tumalikod at dumistansya sakin. "Kelangan nating gawin ang tama.." iyak nya.

Napayuko namam ako pero tumangad ulit at...

"Pero...." Sabi ko.

"Justin.. Mangako ka sakin.." she said.

Ayoko.

Ayoko!

"Mangako ka sakin na lalayuan mo na ako at hindi ka na magpapakita pa sakin." she is sobbing.

Napaiyak na ako.

Pero hindi ko pinahalata sakanya.

"Justin, mangako ka.." sabi pa nya.

Hindi pa din ako sumasagot.

Nahihirapan kasi ako at ayoko talagang mangako.

"Kung talagang mahal mo ko, mangangako ka." she said.

Napayuko na naman ako at...

Oo mahal ko sya.

Mahal na mahal.

At gagawin ko to para sakanya.

"Pangako." I said tapos tumalikod na din sakanya at bumaba na.

Pero bago ako umalis ay lumingon muna ako sakanya pero nakatalikod sya sakin.

Oo masakit. Pero kelangan kong tanggapin.

Mahal ko sya kaya gagawin ko to.

Kahit mahirap, gagawin ko.

Pinaandar ko na ang motor at umuwi na.

Kinabukasan, nagpatulong ako kay mommy na mag ayos ng mga papers para sa pag alis ko.

"Nakakabigla naman ata, Justin?" sabi ni mpmmy habang kausap ko sya.

"Ma, importante po to. Ngayon ko lang po kasi narealize na dapat noon ko pa to ginawa." Sabi ko.

"Pano ang mommy? Iiwan mo ko dito?" tanong ni mommy.

"Ma, it's just 2 years." I said.

Yes. Aalis ako. Magtatrabaho abroad. Actually ayoko but I don't have any choices. Eto lang.

"Oh sige anak."

Pinayagan naman ako ni mommy at in just 2 weeks, nakaalis ako.

- - - - - - - - - -

Vote.

Comment.

Hayan na.. Malapit na talaga ang ending yehey!!