Yazgım BxB

B. 46

Rüzgar: Neyyy hemen anlatıyorsunuz.

Derin: Mısır patlatalım öyle anlatın nolur.

Metem ne yaptın aşkım ya.

Gerçekleri söyledim yavrum bilsinler çocuklarda, analarının nasıl bir ağa olduğunu.

İrfan: Annem süpey kahramanmıymış?

Hahahaha.... Evet bebeğim süper kahramanım ben.

Üç çocuğuda koşup canım annem diyerek sarıldı Doraya.

Mutluluk sevgi dolu bir aileydi.

_______________________________________

Aradan yıllar geçmiş İkizler bu yıl liseden mezun oluyor, İrfan da ortasona geçiyordu. Anne baba olarak çok gururlu ve mutlulardı.

Bu mutluluğu gölgeleyen tek şey Rüzgardı.

Son günlerde Rüzgarın durgun halleri gözden kaçıcak gibi değildi. Dora asla ördüğü duvarı yıkamıyordu oğlunun.

Gülüm gençlik olur öyle. Ben alıp dışarı çıkartayım istermisin? Aşık olmuş besbelli.

Nerden biliyorsun? Sana mı dedi? Kim miş? Yüz vermemiş mi benim oğluma konuşsan ya aşkım hadi.

Yavrum ara vermedin ki konuşayım! Kendimden biliyorum sana meftun olduğumda böyleydim.

Yaaa Metem.... Konu kaynatma yarım kadeh içe bilir! Bak sarhoş getirme eve oğlumu!

İyi iyi getirmem. Sende üzme canını tamam mı? Herşey yoluna girer.

Mete oğlunun kapısını çalıp gel sesini bekledi.

Rüzgarım odadan çıkmadın bir bakayım dedim. İyimisin aslan oğlum?

Rüzgar derim bir nefes alıp dolu gözlerle babasına baktı konuşmak için ağzını açmıltıki hıçkırık sesi ile elini kapattı dudaklarına.

Şişşşt geçti babadan yanında bal oğlum. Ağla rahatla Rüzgarım. Ben yanındayım güzel oğlum.

Bir süre sonra sakinleşip kıpkırmızı gözlerle baktı Mete'ye.

Rüzgar: Baba... Ben size layık olamadım. Adıma aşiretime en önemlisi size layık değilim babam affet. Ben çok kötü...

Tekrar ağlamaya başladı Rüzgar. Artık Metede Doranın endişelerine hak veriyordu. Bir şey olmuştu oğluna.

Rüzgarım bak bana bitanem. Ne yapmış, ne yaşamış olursan ol sen bizim Rüzgarımızsın. Layık olmak söz konusu değil. Duydun mu babacım.

Rüzgar: Baba ben aşık oldum.

Ne güzel işte oğlum. Çok sevindim ilk aşkın babanda duysa mutluluktan delirir.

Rüzgar: O.. Erkek... Ve... Ben onunla oldum.

Mete şaşkındı çünkü eşinin erkek olduğu ortadaydı. Sorun bu olamazdı. Aklına gelen şeyle elleri öfke ile kasıldı. Bunu hisseden Rüzgar yatakta geriye çekildi korku ile. İlk kez babasını bu denli öfkeli bakarken görüyordu.

Mete Rüzgarı omuzlarından kendine çekti.

Rüzgarım canımın içi biriciğim. O.. O sana zorla...

Rüzgar: Hayır baba asla Giray öyle biri asla değil. Yemin ederim değil. Ben istedim özür dilerim.

Mete şefkatle sarıldı oğluna. Söylediklerinde samimi olduğu gözlerinden belliydi.