Yazgım BxB

B. 3

İzzet: Ne olmuş İlker ime konuşsana Mahmut!

Mahmut: Ağam Kaya aşiretinin kızını kaçırmış! Köyden çıkamadan yakalanmışlar! Yetiş ağam öldürekler!

Ayşe duyduğu ile neredeyse bayılıyordu. Gül yengesini tutmasa düşmek üzereydi.

Davut Ağa: Adamları topla Mahmut Torunumu almaya gidiyoruz!

Dora perişandı, abisi yakalanmıştı.

Arabalara binip Kaya konağının yolunu tutmuşlardı.

______________________________________

Olay Günü Kaya Konağı

Dora endişe ile yere dizleri üzerine çökmüş abisine ve yanında ağlamaktan perişan olan yengesine baktı.

İlkerin başına silah dayanmıştı. Dilmen aşireti konağı adeta basmıştı.

Şimdi herkes bir birine silah çekmişti. Dora çaresizlikle abisine koşmuştu.

Hamza: Utanmanız da kalmamiş artık  Davut Ağa! Torununun namusumuzu iki paralık ettiği yetmedi birde arsızca Konağımı mı basıyorsunuz!

Davut Ağa: Basmak değil Hamza! Oğlumu öldürdüğünde aşiret reisleri araya girdi sulh oldu. Lakin torunumum aşiretin geleceğidir sana onu yedirmem!

Hamza: Kazaydı adam kaza! O başka bu başka namus bu şakası yok!

İzzet: Hamza Ağa hal çaresi bulalım, evlendirelim gençleri seninde evladının canı söz konusu!

Hamza: Bu iş öyle kolay değil! adımızı şerefimizi iki paralık etti oğlun! Bunu kan temizler!

İzzet: İlker soyumun devamı, aşiretimin geleceğidir. Tek oğlumdan vazgeçmem! Berdel..... Berdel yapalım Hamza Ağa seninde bize iki can borcun vardır unutmayasın!

Yaren Nene: Berdel tek çözümdür Hamza! Bu husumeti sonsuza kadar bitiricek çözüm Berdeldir!

Hamza: Ana....

Yaren Nene: Mete ve Dora evlenicek! Lafımın üstüne söz söyletmem! Davut Ağa kabul mü?

Davut Ağa: Kabul ederiz. Mete ve Dora evlenicek!

Dora duyduklarını tam olarak idrak edememişti. Babasının konuşmaları tek oğlum, soyumun devamı....

Yaren Nene Mete diye birini eşi seçmiş kimse ona fikrini bile sormamıştı.

Hamza: Metede kabul ederse berdel yapılıcak!

Mete sevdiği oğlana baktı, ona böyle kavuşmak aklında yoktu ama hem kardeşinin canı hemde bu fırsatı kaçıramazdı.

Mete: Kabul ediyorum baba.

Dora sesin sahibine dönüp baktı. Uzun boylu,kalıplı, siyah saçlı kara gözlü yakışıklı bir adamdı Mete denilen küçük Ağa.

Ona bile sorulan fikri kendinden esirgenmişti.

Menekşe ve İlker sevinçle birbirlerine baktılar. Ülker'in bakışları Dorayı bulduğunda yüreği ikiye bölünmüştü.

Davut Ağa: Yarın ilk biz gelip isteyelim menekşe kızımızı, sonraki gün siz! Bir haftaya da düğün dernek kurulur.

Hamza: Yarın akşam gelip isteyin. Ertesi akşam gelip isteriz Dora oğlanı, yanımızda imam gelicek, Mete ve Doranın nikahı ilk kıyılıcak isteme gecesi! yoksa sulhü unutun!

Davut Ağa: Uygundur, şimdi gidiyoruz yarın gece hayırlı işimizi halletmeye gelicez.

Dora gözlerini üstünden çekmeyen adama baktı. Hala şoktaydı, hala şaşkın. Nefes alamıyordu kimse Doranın halini umursamamıştı.

Herkes arabalara binerken Dora yalpalıyarak taş duvarlara tutunarak yürüyordu. Köşeyi dönünce yere çöktü.

En son kilerde kirli kaldığında böyle olmuştu. 5 yaşındaydı Dora! Doktor panik atak krizi demişti. Haftalarca kendine gelememişti minik Dora.

Mete oğlanın peşine gidicekti ki Dilmen lerin korumalar dan biri yanındaydı çocuğun. Dikkat çekmemek için uzak durdu.

Lakin koruma Ahmet panik olunca yanına vardı. Yerde nefes almaya çalışan sevdiği çocukla göz göze geldiğinde,

Ahmet koş araba, arabayı getir! Durma lan koş dedim.

Ahmet arabayı getirmeye gidince Dorayı kucakladı Mete.

Sakin ol , benimle birlikte nefes al! Dora kapat gözlerini hadi bak benimle dinle nefesimi hadi yavrum.

Ahmet: Ağam yettim, siz arkaya geçin küçük ağamla.

Sür Ahmet! Hızlı sür hastaneye!

Acil kapısından girince Dorayı sedyeyle yatırdı. Oğlan elini sımsıkı tutmuş bırakmamıştı.

Doktora durumu anlatınca oksijen maskesi ve serum takıp sakinleşip nefesini kontrol altına alamaya çalıştılar.

Bir süre sonra Dora normal nefes almaya başkadı. Elini gevşetince Mete Ahmetle dışarı çıktı.

Bir iki saatin sonunda Dora daha iyi olunca hastaneden çıkmak için işlemleri hallettiler.

Dora Mete'yi o zaman fark etti.

Teşekkür ederim, çok yardımın dokundu sağolasın.

Sen iyi olda en büyük teşekkür bana. Geçmiş olsun küçük Ağa!

Dora başı ile selam verip, Ahmet'in kendisi için açtığı kapıdan araca bindi.

Annesi, babası perişan olmuştur şimdi kimseye haber de verememişlerdi. Konağın kapısından yorgun bir halde girdiğinde onu Annesi karşıladı.

Yüzünde telaş ve öfke vardı. Ağzını açmadan yüzüne yediği tokatla yere çöktü.

Ayşe: Sen.... Bunu bize yaşatamazsın! Abin o senin kaçmak bu mu senin ahde vefa he! Öldürürler abini duydun mu?

İzzet: Ayşe! Kendine gel naptığını sanıyorsun?

Ahmet koşarak Dorayı kaldırdı. Haddi değildi ama bu haksızlığa dayanamadı.

Ahmet: Büyük Hanımım...Siz küçük ağamı orda unutunca köşede fenalaştı. Panik atak krizi geçirdi. Mete Ağa ile hastaneye yetiştirdik ağamı!

Ayşe anlık korku ve öfke ile gül goncasına patlamış, ömründe ilk kez tokat atmıştı oğluna.

Duydukları karşısında pişmanlıkla oğluna adım attığında hiç beklemediği bir tepki aldı ondan.

Dora elini kaldırıp durdurdu annesini. Ayşe ve tüm aile şaşkındı. Birinin bile aklıba Doranın vaşına bişi gelmiş olduğu gelmemişti.

Dora babası ile göz göze geldiğinde ağlamasını durdurmaya çalışıyordu.

Korkmayasın İzzet Ağam! Tek oğlun! Soyunun devamı oğlun bu vefasız çocuk feda edilerek yaşatılıcak!  Hiç tasalanma bak eşin hali mi sormadan haddimi bildirdi!

İzzet: Tırtılım, etme oğlum biz....

Bugün Oğlunuz öldü sizin! Zaten yokmuş oğlunuz!

Yanlarından koşarak geçti odasına gidip kapısını kilitledi.

Bölüm Sonu......

Hikaye nasıl gidiyor gençler? İnsan  çok sevdiği üzerine titrediği evladın bu denli yok sayar mı bir anda?

Bölüm için sıkıştırmayın nolur hevesle yazıyorum, yazdıkça ayarım💋

Yeni bölümde görüşmek üzere ✌