Yazgım BxB

B. 39

Eh işte birazcık, bugün hiç keyfim yok aşkım erken gel demek ki seni özledim ben.

Emrin olur bebeğim, elimdeki işi toparlayıp uçuyorum yanınıza. Seni seviyorum Doram.

Seni seviyorum Metem.

Dora hem abisi ile ilgili duydukları, hemde sabahtan beri halsizliğim etkisi ile biraz hava almak için yerinden kalktığında karnına giren sancı ile yerine geri oturdu.

_______________________________________

Sancı git gide artıyordu. En son konakta Doranın çığlığı duyuldu.

Nare: Dora! Oğlum neyin var?

Ahhhh... Çok fena acıyor anne çok.

Ayşe: Doğum başlamasın mazallah!

Menekşe: Ahmet abi yetişin, Dora iyi değil.

Konağın kapısı adeta kırılarak açıldı. Ahmet telaşla daldı içeri.

Ahmet: Basri araba çabuk, ağama haber verin. Hanımım çabuk diğer araçlara geçin küçük ağam bende merak etmeyesiniz.

Mete... Ahhhh abi haber verin. Çok acıyor ahhh.

Ahmet Kucağında Dora ile arabaya bindi, yanında Ayşe annesi oğlunun elimi tutuyordu.

Daha erken, daha vardı... Anne bebeklerim.... Ahhhh!

Ayşe: Korkmayasın gülüm geçicek. Bak az kaldı hastaneye dayan annem.

5 dakikanın sonunda hastanenin önündelerdi. Mete de hemen peşlerine gelmişti.

Yettiştim sevdiğim, yanınızdayım az dayan.

Mete çok erken...

Dora acıdan bayılmıştı. Mete korku ile bağırıyordu.

Ahmet doktoru bul. Doram aç yavrum gözlerini.

Doktor: Acil sezeryanla almalıyım. Bu şekilde riske atamam ikiz gebeliği çok zordur.

Yanlız bırakmam sevdiğimi.

Doktor: Mete bey baygın olucak eşiniz. Lütfen işimizi zorlaştırmayın. Hemşire! Ameliyathaneyi hazırlayın.

Doranın gidişini çaresizlikle izledi Mete. Ellerini açıp dua etmekten başka çaresi yoktu.

Saatler geçmesine rağmen hiç bir haber alamamışlardı Doradan. Hamza, izzet ve ilkerde hastaneye gelmişti çoktan.

Hamza: telaş etme oğlum. İkiz kolay değil, torunlarımda oğlumuz da sağ salim çıkacak.

Çok uzun kaldılar baba deliricem.

Nare ve Ayşe koltukta dua okuyorlardı. İzzet ise dışarda peş peşe sigara içiyordu. İlker yanına geldiğinde elini omzuna attı.

İlker: Korkuyorum baba, incim güçlüdür biliyorum ama çok korkuyorum.

İzzet: Korkma diyemem ama belli etme olur. İçim gidiyor hayır haberlerini alalım inşallah.

İlker: inşallah babam, inşallah.

Menekşe koşarak geldi yanlarına. Yüzü gülüyordu heyecanla söze başladı.

Menekşe: Çok şükür iyiler, şimdi bebekler gelicekmiş, yarım saate Doramızı odaya alıcaklar. Hayde koşun.

İzzet ve ilker şükrederek sarılup koşarak içeri girdiler. Mete Kucağında ikizleri ile şaşkın gözleri dolu dolu bakıyordu onlara.

Mete: Kızım... Oğlum... Rabbim sana sonsuz şükür.