Rivalite

7 - Dostluklar

Arabanın içinde bir süre daha bekledikten sonra duyduğum seslerin kaynağı gözükmediğinden bir hayvana ait olduğunu düşündüğüm için gitmeye karar verdim, içimdeki rahatlama duygusu ile birlikte arabamı çalıştırmaya hazırlanırken arabanın kör kısımda kaldığı ama sağ aynadan gayet net görülebilen bir hareketlilik oldu, merakıma yenik düşerek torpidodan gözlüklerimi aldım ve hızlıca taktım, tekrar kafamı sağa çevirdikten sonra gördüklerim beni oldukça hayrete düşürmüştü.

Jeno.

Jeno elindeki telefon ile hararetli bir şekilde konuşurken ellerini alnına götürüp saçlarını yukarı kaldırıyor, arada yüzünü sıvazlıyordu.

Garipsemiştim, Jenonun burada ne işi vardı? Üstünde neden bir takım elbise giyiyordu ve Burayı nereden biliyordu? Yoksa beni mi takip etmişti? Kiminle konuşuyordu? Yoksa beni aramış ve bulamamış mıydı? Hızlıca vitesin yanındaki telefonumu elime aldım ve kontrol ettim, Jisungun eve geçip geçmediğimi sorduğu mesaj dışında hiçbir bildirim yoktu.

Anlamıyordum, burası bizim için özeldi, tabii ki halka açık bir alandı ama daha önceki sohbetlerimizde Jenonun tavırlarından burayı bilmediğine emindim, Jeno görüş alanımdan kaybolur kaybolmaz hızlıca anahtarı çevirerek tırmandığım o engebeli yolu geri inmeye başladım hala düşünmeye devam ediyordum, Arabası neredeydi? Buraya yürüyerek gelmiş olması imkânsızdı, ama arabayla gelmediyse arabamı görmemiş olma ihtimali de vardı, çalıların arasında ne yapıyordu? Kiminle o sinirde konuşuyordu, merakıma yenik düşerek arabayı sağa çektim telefonumu elime aldım ve Jenonun numarasını tuşladım.

4. çalışta tam kapanmak üzere iken telefonu açmıştı, Sakin bir sesle ''Efendim Aeri'' dedi. Sesinin sakinliğini garipsemiştim.

''Jeno neredesin, ben çok sıkıldım da belki seninle spor salonuna giderdik''.

''Karina ile yemekteydik ama babam arayıp şirketten acil bir evrak getirmem gerektiğini söyledi şu an onunla ilgileniyorum üzgünüm Aeri belki sonra''

Yalan söylüyordu. Babası asla Jenoya ayak işi yaptırmazdı adamlarını gönderir ya da kendi gider alırdı, keza şirkette değil uçurumdaydı ayrıca konunun bir evrak olmasından daha sinirliydi.

''Tamam, görüşürüz'' dedim ve telefonu kapatarak sağ koltuğa attım.

Oynuyordu. Orada olması mantıklı değildi, bir şey vardı ama yalan söylemeyi tercih ediyordu ama bunu çözecektim.

aklım karışmıştı

Belki de Jenoya artık güvenmemeliydim.

3 Saat önce

Jeno

Bu gece Karina ile aramdaki tüm karmaşıklığı çözmeye karar vermiştim, Bay Na'nın ölüm haberinden sonra hayatın ne kadar kısa olduğu ve anı yaşamanın önemini anlamış 4 yıldır deliler gibi aşık olduğum kadına açılmaya karar vermiştim.

Durumumuz fazla karmaşıktı ikimiz de birbirimizden deli gibi hoşlanıyorduk ama ailelerimizin kariyerlerimize odaklanmamızı istemesi sonucunda hiçbir zaman oturup bununla ilgili konuşmamıştık, bu konuyu Jaemine açtığımda bunu yapmam gerektiğini çünkü Karinanın da beni sevdiğini, geciktirdikçe işlerin bizim için daha çok zorlaşacağını ve hayatın gerçekten kısa olduğunu söylemişti.

Şimdi burada Karinanın evinin önünde onu akşam yemeğine çıkarmak için bekliyordum, Haechanın yanından döndüklerini öğrendiğimde ona bu akşam bir işin var mı diye sormuş ve senin için her zaman müsaitim dönütünü almıştım, Telefonumu elime alarak Karinaya ''kapıdayım'' diye kısa bi mesaj attım, 2-3 dakika içinde Karinanın ''5 dk.'' yazmasıyla torpidodan kitabımı alarak biraz medeni okumuş ve tekrar yapmıştım.